Mianem japońskich " Dziadów" określiły bym raczej " Kwaidan opowieści niesamowite", mimo to twoja interpretacja też posiada cechy "Dzidów" lecz w moim przekonaniu jest moralitetem traktującym głównie o grzechach: chciwości i (w mniejszym stopniu, ze względu na krótszy czas ekranowy) próżności. Film przekazuje bardzo uniwersalne przesłanie krytykujące wymienione przezemnie postawy.

Jeśli widziałeś "Kwaidan" to na pewno zauważyłeś analogię pomiędzy historią garncarza a pierwszą historią zaprezentowaną w rzeczonym "Kwaidan". Zastanawia mnie czy nie jest to poprostu inna interpretacja tej samej legendy japońskiej (może wiesz coś na ten temat? ) jak coś to zawsze chętnie podyskutuje na temat kina z Kraju Kwitnącej Wiśni, pozdrawiam

Uwielbiam pierwszą opowieść z "Kwaidan" (późniejsze już ciut mniej), choć nie jest aż tak mickiewiczowska, jak "Opowieści księżycowe". Dziękuję za tą analogię, która jest bardzo trafna, moim zdaniem, choć nie wiem czy dotyczy tej samej japońskiej legendy. Pozdrawiam.