Film od samego początku zapowiada się na kawałek dobrego kina. Już muzyka w czołówce wprowadza nas w szpiegowskie klimaty, a na ekranie ukazuję się mapa z nazwami polskich miast. Sam film to niezła uczta dla miłośników II wojny światowej. Film utrzymany od początku do końca na dobrym poziomie aktorskim bez dziur w scenariuszu i dobrej akcji. Nie będziecie się nudzić. Można zauważyc, że film podzielony jest na pewne części. Pierwsza to przygotowanie akcji i planu na porwanie Eichmanna. Jest to klasyczna szpiegowska akcja przygotowana do najmniejszego detalu z rozrysowanym planem, fałszywymi paszportami. Tu akcja trzyma w napięciu do końca. Kto nie zna historii będzie obgryzał paznokcie do ostatniej minuty. Druga część filmu to wspaniałą wojna psychologiczna na pytania i odpowiedzi. To typowa wojna charakterów przeplatana wspaniałymi dialogami między "katem i ofiarą". I niby nie ma tu akcji jak w planowaniu porwania, to dla niektórych właśnie te sceny mogą sie wydać zupełnie lepsze od pościgów i całej akcji. Gra Bena Kingsleya i Oscara Isaaca jest przednia własnie w tych scenach. Kto wie, może własnie zaplanowanie takiej rozmowy wymaga większego przygotowania niż niejedna dobra akcja w terenie.
Film jako całość ogląda się bardzo dobrze i fajnie od początku do końca. Nie jest to stracony czas i warto zobaczyc ten film na dużym ekranie.
Zupełnie innym tematem do rozmowy jest ilu takich ludzi jak Eichmann uciekło sobie na papierach załatwianych przez kościół i Watykan i Czerwony Krzyż i dożyło do końca swoich dni w dobrobycie, nie ponosząc żadnej kary za zbrodnie. Przecież historia zna przypadki, że nawet wracali do Niemiec na wycieczki czy do rodziny w odwiedziny.
Jest jedna scena w filmie, kiedy podczas rozmowy w szpitalu ze stetoskopu Hanny spada gumka a po chwili już jest założona. Ale to tylko dla tych co szukają dziury.
Ocena 8 ********