Przepiękny film :-)
Miłość nie jest ladacznicą. Po prostu się zdarza. Zwłaszcza w realiźmie magicznym. Zakończenie fantastyczne. Film odegrany brawurowo. Wykadrowany bajkowo. Atmosfera tak gęsta, że można kroić nożem. I choć nurt tego kina właściwie już nie jest tak klasyczny jak w tym filmie, to dla mnie jest bardzo niespodziewaną niespodzianką. Gaia wprost anielska! Nadmiaru dialogów brak..bo mówią spojrzenia,kadry, muzyka.
Trafienie w punkt!
I dodam jeszcze, że im dalej w las,tym ciekawiej..aż do wycyzelowanego finału, w którym wyjaśnia się wszystko.
Miłość to zrozumienie i pocieszenie, i poświęcenie.
Powrót do wspaniałego kina włoskiego.
Pozdrawiam :-)

Czegóż to ludzie nie nazwą miłością... szczególnie kobiety. A potem, już poza filmowymi kadrami, jest życie, którego tu brak.

Może tak jest a może nie. Jedyne co możemy stwierdzić to, że jeśli z innymi nie wymieniamy się..poglądami, to stoimy w miejscu. A o miłości..jak o gustach kulinarnych,nie dyskutuję.
Nie mam pojęcia czy inni ludzie kochają czy nie. Nie mam pojęcia czy kategoryzowanie to szukanie akceptacji,czy próba pokazania jednej jedynej prawdy.
Wreszcie niewiele wiem o sobie,by wiedzieć więcej o innych.
Tutaj, pod tym tytułem, "jestem chyba jedyną wypowiedzią pochlebną".
Pozdrawiam :-)