Po napuszonym i przygnebiajacym "Kierunku Berlin", ktory byl pierwsza czescia "Ostatnich Dni" spodziewalem sie czegos najgorszego.
Tymczasem duze zaskoczenie.
3/4 filmu to zabawna polska ballada zolnierska z klimatem jak z "Czterech Pancernych" czy "Gdzie jest general". Male oddzialki lub pojedynczy zolnierze zagubieni w chaosie ostatnich dni III Rzeszy. Szpiegowskie akcje z przymruzeniem oka, jest bimberek i kielbasa, jest zabawny niemiecki jeniec, jest tata Narog, jest trofiejna krasula (Narodi wygladaja jak Czeresniaki z Pancernych), jest polska rodzina w glebi Rzeszy z urodziwa dziolcha.
Ta sa tematy ktore znamy i lubimy. Wreszcie Siemion jest na swoim miejscu - zaciety i pazerny polski chlop, ktory odbiera co mu sie nalezy. Jest przasny humor i wojskowa grochowka.
W koncowce rezyser musial oczywiscie odrobic panszczyzne wiec wraca temat wielkiej wojny i sojuszniczego zwyciestwa. Choc rowniez tutaj przewaza niezla batalistyka.
Polityka zredukowana tym razem do minimum, podobnie jak reprezentacja sowietow w polskich mundurach. Od razu lepiej.

Oczywiscie kilka smaczkow politycznych musialo byc : "Kto sie teraz na nas i Ruskich porwie ? " pyta retorycznie stary Narog. Na pewno nie byly towarzysz Dubczek - zgaszono go pieknie, podobnie jak zdradzieckich Wegrow w Budapeszcie.
"Niemcy odbuduja sie i beda zyc jak ludzie. No chyba zeby znow cos zaczeli..." - celnie zauwaza mlody Narog. Nawet Adenauer razem ze Straussem, Hupka i Czaja to zrozumieli.
Ale to margines tematu.

Ogolnie jest niezle. Da sie to ogladac bez bolu, no chyba ze jestesmy swiezo po przyjeciu 4 pancernych na klate. Wtedy pewne "zapozyczenia" moga nuzyc.

Daje 6/10 za obraz polskiego wojaka ktory daje sobie rade w kazdych warunkach.
W tym jeden punkt za uruchomienie niemieckiego motoru - "Dasz rade ? Tatus mial taksowke w Stanislawowie" - i to tez byla prawda o I Armii WP.