Remake tajlandzkiego filmu z 1999r. znanego pod tym samym tytułem. Oczywiście oryginalny scenariusz został przerobiony, bo chyba nikt kto zna amerykańskie kino akcji nie spodziewał się, że Cage zagra głucho-niemego płatnego zabójcę. Bracia Pang wraz z kilkoma specami z Hollywood koncertowo spaprali swoje wcześniejsze dzieło. W pierwowzorze Pawalit Mongkolpisit przez 105 minut filmu nie wypowiada nawet jednego słowa, mimo to tworzy niesamowitą kreacje. Akcja filmu rozkręca się w sposób, który nie pozwala się nudzić, zaś zakończenie jest oryginalne i zaskakujące. W remaku Cage przez większość filmu ma minę jakby jego największym przeciwnikiem było zbliżające się rozwolnienie. Nie brakuje eksplozji, pościgów, strzelanin, drogich motorów i samochodów, o pięknych półnagich kobietach nie wspominając. Jednak to wszystko w sumie składa się na typową tandetną i przewidywalną amerykańską produkcje. Po raz n-ty potwierdza się teoria, że aby powstał naprawdę dobry film nie trzeba fury pieniędzy, zaś kiepskiemu filmowi i fura pieniędzy nie pomoże. Podsumowując, film nie dorasta pierwowzorowi do pięt, kto obejrzał oryginalny obraz braci Pang oglądając remake wynudzi się śmiertelnie. Jednak dla tych, którzy nie widzieli Bangkok Dangerous z 1999r. te 100 minut z Cagem może okazać się całkiem lekkostrawne. Niezmuszające do myślenia, miałkie, jakże amerykańskie kino akcji.