Sześćdziesięcioletni , popularny aktor Władysław Czerkański , pomimo przestróg poślubia piękną tancerkę Jadzię, w której jest szaleńczo zakochany. W czasie okupacji, kiedy Związek Artystów Scen Polskich wydaje zakaz występowania w imprezach organizowanych przez Niemców, Czerkański stara się o pożyczkę i grając w karty, chce zdobyć pieniądze potrzebne na leczenie żony. Jadzi jest bowiem uzależniona od narkotyków. W krótce pani Czerkańska namawia męża, aby zgłosił się do Chrisa Stena, dyrektora teatru. powszechnie uznanego za zdrajcę, który szuka odtwórcy głównej roli w filmie reżysera współpracującego z Niemcami. Po przeczytaniu scenariusza, Władysław zdecydowanie odrzuca ofertę. Tymczasem Jadzia bez jego wiedzy zaciąga pożyczki i wyłudza pieniądze, twierdząc, iż jest w stanie pomóc w uwolnieniu bliskich z rąk gestapo. Będąc cały czas pod wpływem kokainy, zgadza się dostarczac Niemcom informacje o Polakach zaangażowanych w działalność konspiracyjną.

Władysław Czekański jest starszym juz aktorem, który kiedyś był wielką gwiazdą. Lata świetności ma już jednak za sobą. Pewnego dnia spotyka młodą dziewczynę, Jadzię. Jest ona tancerką. Rozkochuje w sobie Władysława. Po krótkim czasie postanawiają się pobrać. Tymczasem wybucha II wojna światowa. Jadzia zaczyna chorować, konieczny jest pobyt w sanatorium. A Władysław jak inni aktorzy warszawscy rezygnuje z pracy w teatrze nie chcąc grać dla Niemców. Próbuje w inny sposób zdobyć pieniądze dla ukochanej żony. Czekański dostaje propozycję pracy w teatze od aktora, który uwżany jest za zdrajcę. Ten jednak odmawia, nie chce pracować w jego teatrze. Pod naciskiem żony, któa potrzebuje pieniędzy na narkotyki przymuje jednak tą posadę. Tymczasem jego żona jest coraz bardziej uzależniona, zdobywa pieniądze informując Niemców o działalności spiskowej Polaków. Ta działalność skończy się tragicznie dla niej i dla jej męża.

Po zakończeniu spektaklu w teatrze stary aktor Władysław Czerkański wspomina lata młodości. Świętując w kawiarni pierwsze sukcesy sceniczne poznaje piękną tancerkę Jadwigę i mimo ostrzeżeń przyjaciół niebawem żeni się z nią. Wybucha wojna, Związek Artystów Scen Polskich nakazuje aktorom bojkotowanie imprez organizowanych przez Niemców. Większość z kolegów Władysława zmienia profesję, niektórzy - jak Chris Sten dyrektor warszawskiego teatru - oficjalnie współpracują z okupantem. Czerkański z trudem utrzymuje dom i żonę coraz bardziej pogrążającą się w narkomanii. Odrzuca jednak propozycję Stena, by wystąpić w hitlerowskim filmie. Tymczasem Jadwiga potajemnie zaciąga coraz większe pożyczki na kokainę. Czerkański skłonny jest przyjąć propozycję Stena i wystąpić w jego teatrze, ale aktor-kolaborant zostaje zastrzelony w swoim mieszkaniu. Niemcy zaczynają represjonować środowisko aktorskie. Tymczasem Jadwiga zostaje przez Heindrichową, kochankę Graumanna, wciągnięta podstępnie do współpracy z gestapo. Po kolejnych wsypach mieszkanie Czerkańskich zostaje wzięte pod obserwację przez ruch oporu. Władysław postanawia oddać żonę na leczenie w zakładzie zamkniętym. Kiedy ustala warunki pobytu, do mieszkania wpadają młodzi ludzie z wyrokiem na Jadwigę. Władysław próbuje wyjaśniać sytuację, ale ginie zasłaniając żonę własnym ciałem. Wyrok śmierci na konfidentkę Jadwigę Czerkańską wydany przez Kierownictwo Walki Cywilnej zostaje wykonany dziesięć miesięcy później.
Inspirowana okupacyjnymi losami wybitnego aktora Kazimierza Junoszy-Stępowskiego i tajemniczymi okolicznościami jego śmierci opowieść o artyście sceny, którego żona-narkomanka zostaje konfidentką gestapo.