Dokument przedstawia proces odnawiania się natury w ciągu 12 miesięcy po katastrofalnych pożarach buszu, które przetoczyły się przez australijski stan Wiktoria w lutym 2009 roku. Olbrzymie połacie lasów uległy degradacji. W wyniku śmierci 210 osób i zniszczenia ponad 2000 domów wydarzenie uznawane jest za najtragiczniejszą klęskę żywiołową w dziejach Antypodów. Dla australijskiej przyrody pożary buszu są naturalnym elementem ewolucji. Naukowcy, służba leśna i ludzie, którzy uciekli przed ogniem, opisują swoje doświadczenia z kolejnych miesięcy po katastrofie.