Umiera stary gospodarz. Na jego pogrzebie zjawiają się dwaj synowie z miasta i trzeci, który pozostanie na gospodarstwie. Pragnie on wprowadzić wielkie zmiany. Mimo ostrzeżeń wuja, aby na razie zostawić wszystko po staremu, po wyjeździe braci podpala starą gospodarkę, aby na jej miejscu zbudować nową.

Umiera stary rolnik. Na pogrzeb przyjeżdżają wraz z żonami dwaj synowie, architekt Roman i lekarz Edward. Trzeci syn Czesław, mieszkający z ojcem, ma przejąć po nim gospodarstwo. Na stypie wuj Czesława nakłania go, by szanował tradycję i nie wprowadzał zmian w odziedziczonym majątku. Żona Edwarda idzie na spacer ze szwagrem; czuje się zaniedbana przez męża. W stodole dochodzi między nimi do zbliżenia. Po wyjeździe braci w stodole wybucha pożar; ktoś zostawił niedopałek. Czesław oznajmia, że na miejscu stodoły postawi wzorową chlewnię.
Dramat psychologiczno-obyczajowy, mówiący o rozpadzie tradycyjnych norm obyczajowych między ludźmi ze wsi i tych, którzy wemigrowali do miasta.