Mans Mansson, cudowne dziecko szwedzkiego kina, przez rok podążał krok w krok za Andersem Björckiem, rejestrując na czarno-białej, 16-milimetrowej taśmie filmowej jego działalność jako gubernatora Uppsali. To prestiżowe stanowisko wymaga dość niezwykłych umiejętności odnajdywania się w świecie ceremonii, rytuałów i oficjalnych gestów. Dni gubernatora wypełnione są pracą za wielkim biurkiem, podejmowaniem gości, obiadami z Królem i Królową, otwieraniem wystaw, przecinaniem wstęg i wygłaszaniem przemówień. Film Manssona to humorystyczne i śmiertelnie poważne zarazem filmowe studium socjologii władzy. Bez uciekania się do komentarza autorskiego i wywiadów Mansson starannie komponuje swój portret ceremonialnej strony sprawowania urzędów. Wydobywa z niej całe pokłady absurdu, świetnie operując możliwościami, jakie oferuje trzeźwe cinema verite i poetycki, wysmakowany język czarno-białych obrazów.