Film zapowiadał się nudnawo i wobec już setek obejrzanych filmów nie sądziłem, że tak emocjonalnie da o sobie znać film z 1979r. Oczywiście Wajda, nominacja do Oscara powinna dać do myślenia, że może to być kino wybitne, ale zupełnie się na to nie nastawiałem. Film trzeba obejrzeć skupionym, czasami jedną scenę 2 razy żeby go dobrze "odczuć" i spróbować zrozumieć. Bo chyba do końca zrozumieć się wszystkiego nie da. Dla mnie jest to film o tym, że popełnione w młodości grzechy zaniechania wobec otworzenia się na miłość i świadomość tego jest obiektywnie straszne choć subiektywnie może być uzasadnione. Tak w jednym zdaniu. Bohater po ciężkich przeżyciach wojennych usprawiedliwia się, że nie chce żadnych zmian w życiu i dlatego odrzuca szansę na miłość. Jest to jednak usprawiedliwienie bo jak mu mówi Zosia, taki już był w młodości. Zawsze był tchórzem i bał się ryzyka. Z 2 jednak strony być może nawet i by chciał wejść z dużo młodszą Tunią w związek, ale wie, że to co było kiedyś nie będzie tym samym teraz. Kapitalna scena z poziomkami.film mimo, że akcja dzieje się przed wojną ma charakter uniwersalny dotyczący kwestii uczuć: miłości, przyjaźni, ale też zgorzknienia, strachu, oszukiwania samego siebie. Olbrychski, którego nigdy specjalnie nie lubiłem w tym filmie pokazuje wysoki poziom gry aktorskiej. Być może dlatego za nim nie przepadałem bo nigdy nie widziałem tego filmu. Gra aktorska mogła by być na ciut wyższym poziomie, ale pamiętajmy, że film ma prawie 40 lat. Wiele technik aktorskich poznano dopiero dzisiaj no i co do kobiet w tym zawodzie zawsze był problem choć dzisiaj uważam, że byłby zagrany przez Panie o klika poziomów więcej. Film oczywiście był bardzo, bardzo wymagający i nawet tak dobra aktorka jak Maja Komorowska momentami nie wyrabiała. Najgorzej zagrała chyba Anna Seniuk, choć w kluczowej roli (dialog o nocy z przeszłości kiedy ciało spotkało się z ciałem) dała radę. Zresztą w ważnych kwestiach wszystkie dały radę. Jestem jednak pewny, że dzisiaj kiedy mamy np. Popławską role kobiece zagrane by były znacznie lepiej. Całość realizacyjna jest wspaniała. Widać klasę mistrza Wajdy. Urokliwy, nostalgiczny klimat wyrywa się z każdego kadru. Film do zastanowienia się nad sobą, swoim życiem. Film bardzo cenny bo nie tylko do obejrzenia ale i film mogący zmienić nasze życie. Polecam