Początkowo miałam podobne wrażenie co do Brzeziny, jednak z czasem dostrzegłam wiele zmian, które wprowadził Wajda w filmie. Chociażby parę pięknych scen o charakterze poetyckim, takich filmowych metafor - scena z dzieckiem na łące, śmierć Stasia.

Te dwa opowiadania Iwaszkiewicza są świadectwem tego, że miał on przede wszystkim duszę poety. Bardzo mocno uderza ich poetyckość, płynność, finezja (jeśli chodzi o Panny z Wilka).
Polecam Ci gorące lekturę opowiadania. Myślę, że się nie zawiedziesz. Według mnie jest równie zjawiskowe, jak film.

przeczytalam...:) Brzezina jak i Panny z Wilka jednak ciut róznia sie ekranizacyjnie:) jednak..pomagaja zrozumiec sens- a przynajmniej mi pomogly:) i te widokii...ah!

Wajda zrobił z filmu parafrazę utworu literackiego.
Przy bliższej analizie dostrzega się wiele zmian, które wynikają ze stylu czytania utworu. Niemniej jednak zarówno opowiadania, jak i film są niezwykłe :-)