Wow! PRAWIE wyszła Ci merytoryczna wypowiedź! Gdyby tylko nie ta wewnętrzna potrzeba zaznaczenia swojej wyższości, wyrażenia nienawiści, popisania się pogardą i zwymyślania nieistniejącym ludziom! WOW! Tak mało brakowało do sensownej analizy fizyczno-logicznej ;-)

Szczerze mówiąc jestem już zmęczony "realistycznymi" filmami, w których jakiś chłystek musi tłumaczyć szefowi NASA, czym jest asysta grawitacyjna. Jestem zmęczony "ambitnymi" filmami, które stawiają niedopowiedzenia tylko dlatego, że reżyser nie był w stanie sam znaleźć logicznego wyjaśnienia jakiejś sytuacji. Wiadomo, że każdy gatunek ma swoją specyfikę. W komediach nikt nie czepia się głupoty głównego bohatera, a nawet wszystkich wokół, gdyż jest to w pełni zamierzone. W horrorach można przymknąć oko na to, że potwór pojawia się w zasadzie znikąd i co rusz zaskakuje bohaterów, którzy nie są w stanie przed nim uciec. Jeśli jednak film z założenia ma być poważny i ambitny, zmuszać widza do refleksji, to oczekuję, że rozpatrywane dylematy będą naprawdę sensowne, a całość będzie trzymała się kupy. To nie tak, że z założenia odrzucam lekkie kino. Nie, wręcz przeciwnie. Jeśli coś jest kiczem, ale tego nie ukrywa, to nie mam z tym problemu. Doskonałym przykładem będzie tutaj Ewolucja (2001) z Davidem Duchovnym w roli głównej. Film zalatuje trochę tandetą, ale właśnie taki ma być. Nie próbuje zwodzić widza pseudo-inteligentnymi rozważaniami. Tutaj z kolei mamy do czynienia z dziełem, które pozuje na coś czym zdecydowanie nie jest. Udaje ambitne kino, racząc widza rozważaniami równie głębokimi co te w utworach Paulo Coelho. Co więcej, odnoszę wrażenie, że twórcy poszli w samozachwyt po tym jak udało im się skopiować eksperyment Gemini-Agena. Spoczęli na laurach i przestali się dalej przejmować fizyką oraz logiką, bo jeden szczegół miał im zapewnić zgodność z nauką, przynajmniej w ich mniemaniu. Niestety, cała załoga okazuje się bandą niedouczonych partaczy. O samym Hyperionie, w tym przede wszystkim ekipie naziemnej, również nie mam zbyt dobrego zdania. Przykro mi, ale po tak zatrważającej ilości wpadek i bzdur nie potrafię tego odbierać inaczej. Co gorsza, film na siłę stara się wprowadzać parytety, tzw. poprawność polityczną, a wręcz fanatycznie walczyć z męskim wzorcem, chociażby przedstawiając wysportowanego Azjatę i murzyna jako słabeuszy, którzy nie są w stanie dorównać przeciętnej kobiecie. Nie bardzo rozumiem też jak miałbym współczuć murzynowi, skoro przez większość czasów zachowuje się on tak, jakby brakowało mu piątej klepki. Mówię poważnie, w moim odczuciu wygląda on jak nieco opóźniona w rozwoju dorosła osoba z emocjonalnością dziecka. Zresztą, ta druga przypadłość dotyka również młodszej "astronautki". Co to miało na celu? W filmie Cubie z 1997 wprowadzenie postaci Kazana miało fabularny sens, podobnie jak pojawienie się Bena Paula w grze The Walking Dead. Tutaj sensu zidiocenia bohaterów nie widzę, a już na pewno nie wywołuje to we mnie współczucia. Teraz mała dygresja historyczna. Wiadomo, że z początku rekrutowano astronautów spośród pilotów myśliwców. Potem przez lata preferowaną ścieżką kariery w tym kierunku były uczelnie wojskowe. To jakiś czas zaczęło się zmieniać, szczególnie w Europie. Teraz z kolei uczelnie cywilne w USA (MIT, Stanford) pokazują, że też są w stanie kształcić przyszłych astronautów. To jest właśnie szansa dla kobiet i mniejszości etnicznych. Ten film zaś wyświadcza im niedźwiedzią przysługę, gdyż nie ma nic gorszego niż parytety. Zaryzykuję twierdzenie, iż to właśnie one doprowadziły zatonięcia fregaty Helge Ingstad. Problemem nie jest to, że kobieta zostaje dowódcą czy dostaje jakąś ważniejszą rolę. Problemem jest wpychanie mniejszości na siłę. To eliminuje element współzawodnictwa, wprowadzając ramy ilościowe w miejsce kompetencji. Dodatkowo poprawność polityczna z miejsca ucina krytykę tego stanu rzeczy. Jeśli na wstępie mamy pokaźne dysproporcje w liczbie kandydatów z dwóch grup, to wprowadzając parytety 50/50 doprowadzamy do sytuacji, w której stanowisko obejmą jednostki gorzej wyszkolone, być może nawet bez odpowiednich predyspozycji. Niestety, życie to nie reklama coachingu, w której praktycznie wszystkiego da się wyuczyć w trakcie dwutygodniowego bootcampa. To właśnie braki w wyszkoleniu załogi doprowadziły do utraty norweskiej jednostki. Gdyby 10 lat temu nakręcono film z identycznym przebiegiem zdarzeń, to prawdopodobnie wyśmiałbym go jako skrajnie nierealistyczny, gdyż poziom niekompetencji po prostu poraża, tym bardziej, że chodzi o norweską marynarkę, która ma wszak jakieś tradycje morskie. Wracając do filmu, co właściwie ma on nam pokazać? To, że zadbano o różnorodność i skończyło się to tragedią? Bo właśnie taki przekaz uderza widza w twarz. Ktoś poniósł śmierć, której dało się uniknąć, ale przynajmniej jest równo i sprawiedliwie (przy życiu pozostał jeden przedstawiciel każdej z ras). Proszę wybaczyć, ale za tak "ambitne" kino, to ja dziękuję.

Nie wiem, na co to jest odpowiedź (a być może źle interpretuję Twoją wypowiedź i miałeś na celu po prostu dalsze wyrażenie swojego niezadowolenia i frustracji); ja się ogólnie z Twoimi merytorycznymi uwagami zgadzam, tylko uważam, że naprawdę nie ma potrzeby (a w mojej opinii również sensu) przy krytyce jakiegoś dzieła jednocześnie jak pisałam zaznaczania swojej wyższości, wylewania nienawiści, popisania się pogardą i wymyślania nieistniejącym ludziom. Po prostu ubolewam nad ilością zbędnej (bo niemerytorycznej) wrogości i obraźliwym charakterem Twojej pierwszej wypowiedzi.

Powiem wprost, ten film po prostu przelał czarę goryczy i dał upust emocjom, które kłębiły się we mnie już od jakiegoś czasu. To już niestety kolejny "dający do myślenia" "ambitny film dla inteligentnego widza", który okazał się zwykłą chałą. Stąd ta szyderczo-drwiąca nutka w moim pierwszym komentarzu. Nie uważam jednak, żebym w jakikolwiek sposób się wywyższał, tym bardziej, iż jasno dałem do zrozumienia, że luki w zakresie fizyki i logiki jest w stanie dojrzeć byle licealista. Tu naprawdę nie trzeba jakieś ogromnej czy wyspecjalizowanej wiedzy, żeby dostrzec, że całość nie trzyma się kupy, delikatnie mówiąc. I właśnie dlatego ten tytuł był dla mnie tak wielkim zawodem - gdyż nawet laik może połapać się, że coś jest nie tak.

Mnie zastanawiało czy pan murzyn nie zapłodni pani lekarki. W lipcu obejrzałem 3 filmy Sci-fi, chodziaż bardziej "fi" bez "sci" (In the Shadow of the Moon, Mother/Android i IO) i wszędzie był motym zapładniania białej kobiety przez panów murzynów. Oczywiście wszytko to sygnowane Netlixem

Pomóż i wskaż gdzie yuri_pl się wywyższa, wylewa nienawiść i popisuje się pogardą?
Dla mnie to prędzej krytyczna satyra na debilizm scenariusza (bo inaczej nie da rady tego opisać).

Brakuje Cię kolego w innym wątku, gdzie już pare osób tutaj próbuje przepchnąć w filmach poprawnie polityczne parytety, których ewentualne wprowadzenie skomentowałem w identyczny sposób :D Rozwaliłeś mnie na częsci pierwsze rozkładając film i absurdy z nim związane minuta po minucie. Plus za dużą wiedzę w temacie.

Ze swojej strony mogę jedynie zachęcić do zapoznania się z moją recenzją dzieła Clooneya - "Niebo o północy". Jest ona utrzymana w podobnej konwencji. W każdym razie tam również starałem się wypunktować absurdy oraz luki logiczne i fabularne, polewając wszystko z lekka szyderczym sosem.
https://www.filmweb.pl/film/Niebo+o+p%C3%B3%C5%82nocy-2020-843072/discussion/Pra wdziwe+arcydzie%C5%82o+kinematografii+z+ukrytym+przes%C5%82aniem%2C+kt%C3%B3re+j est+w+stanie+dostrzec+jedynie+wprawne+oko+prawdziwego+konesera+film%C3%B3w,32168 15

Trochę po czasie ale odpowiem. Świetna recenzja a n_girl się nie ma co przejmować bo ona jest pewnie od tych blm i antifa co kupują sobie nowy model iPhona. P.S. Niby tajemnicą poliszynela jest to że astronauci dostają środki na wszelki wypadek takich akcji jak opisana w filmie - w sytuacji jak zestrzelono U2 nad ZSRR pilot miał igłę z cyjankiem. Inna sprawa że w przypadku wyprawy na Marsa byłaby większa załoga i większość chłopów - wiadomo kobiety i "te dni" - i oni z załogantem bez kompetencji za to narażającego misję i innych załogantów na śmierć by się nie bujali za długo

Nie myśl sobie, że Netflix, jak cała branża pop-kulturowa, nie próbuje lansować pewnych postaw, idei, wzorców etc. W sieci można znaleźć całkiem sporo analiz filmów pod kątem zawartej w nich symboliki i przekazu ideowego. I dotyczy to zwykle kina typowo rozrywkowego. Różnym twórcom różnie to wychodzi - ale bohaterowie nie są jedynie fikcyjnymi wydmuszkami bez znaczenia. Często umieszcza się pod ich postacią pewne wzorce. I dlatego powyższa recenzja jest w całości merytoryczna, bo odnosi się też do tego.

Dokładnie. Bez tej całej agresji czytałoby się dużo ciekawiej...

glupote trzeba tepic, a nie normalizowac. jesli tego nie rozumiesz to podziekuj za edukacje swoim rodzicom.

"Co jednak za problem uruchomić zapasowy? Ach, przy cięciu kosztów nikt nie pomyślał, żeby dać zapas. Co za pech!" - Zapasowy pochłaniacz CO2 został omyłkowo wysłany gdzie indziej. Zamiast niego misja kosmiczna Horizonu dostała jakiś chip do maszyny oczyszczającej wodę. (falloutowy żart)

Tak, a GECK jest już na marsie :)

Dziękuję Ci za ten wpis, czytając go bawiłam się o niebo lepiej niż na samym filmie...brawo Ty!

prawie gdybys nie walnął bzdury z kilogramem tlenu na dzien. w tlenoterapii uzywa sie 3-15litrow tlenu na minute. czyli na dobe jakies 4m3 . 1.4kg wazy m3 tlenu. w elektrolizie nie otrzymasz cieklego tlenu ktory defacto ma ok -200 stopni, tylko gazowy.
ogolnie ciezko by zrobic cos takiego na statku drutując.
wiec ladnie żarło ale zdechło

pozatym film dno. chociaz efetky niezłe , np podobalo mi sie promieniowanie jonizujace

> prawie gdybys nie walnął bzdury z kilogramem tlenu na dzien.
W takim razie proponuję zapoznać się z oficjalnymi danymi, jak to wygląda choćby na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Różne źródła mogą podawać nieco odmienne dane, ale generalnie są to wartości rzędu 840-1000 g tlenu na dzień dla pojedynczego astronauty.
Potwierdza to pierwszy-lepszy film na YT po wpisaniu frazy "ISS tlen" w tamtejszej wyszukiwarce, np. "Zobacz skąd bierze się tlen w Międzynarodowej Stacji Kosmicznej [Superkonstrukcje]" na kanale National Geographic Polska.
NASA zaś podaje wprost: "The average person needs about 0.84 kilograms (a little less than 2 pounds) of O2 per day."

> w tlenoterapii uzywa sie 3-15litrow tlenu na minute.
Nie sugerowałbym się tlenoterapią, a to ze względu na to, że oddychanie czystym tlenem na dłuższą metę prowadzi wprost do zatrucia, o czym napomknąłem w swojej analizie. Skutki mogą bardzo poważne, z trwałym uszkodzeniem mózgu i śmiercią włącznie.
W każdym razie, czysty tlen w medycynie poddawany jest przede wszystkim w nagłych przypadkach ratowania życia, przez krótki czas i pod specjalnym nadzorem. W większości wypadków zaś maseczki i wąsy tlenowe w szpitalach dostarczają jedynie jakąś mieszankę.
Oczywiście, pojawiła się moda na terapie tlenowe oferowane przez różne prywatne kliniki. Nie zapominajmy jednak, że mowa o sesjach trwających godzinę, może półtorej, pod czujnym okiem personelu. Długotrwałe oddychanie mieszanką powyżej 50% jest po prostu szkodliwe dla naszych tkanek.
Zastanówmy się także, jaki jest cel tych takich zabiegów. No chociażby zwiększenie saturacji. Absolutnie nie możemy tego traktować jako normy.

> na dobe jakies 4m3
Astronaucie na dobę powinno w zupełności wystarczyć 700 litrów (0,7 m^3) tlenu w temperaturze pokojowej. Ta wartość uwzględnia już podejmowany wysiłek fizyczny.

> w elektrolizie nie otrzymasz cieklego tlenu ktory defacto ma ok -200 stopni, tylko gazowy.
I właśnie o to chodzi, żeby przechowywać tlen w skondensowanej formie (tj. po prostu w postaci zwykłej wody, która i tak musi znajdować się na statku w dużych ilościach, bo przeciętny astronauta zużywa około 11 kg wody dziennie) i produkować z tego tlen w stanie gazowym na bieżąco, wg aktualnych potrzeb. Zresztą, wyraźnie pisałem wcześniej o pęcherzykach gazu, więc nie bardzo rozumiem skąd ten zarzut.

> ogolnie ciezko by zrobic cos takiego na statku drutując.
Wbrew pozorom proces elektrolizy nie jest przesadnie skomplikowany. Na upartego można go zademonstrować domowymi metodami. Największym problemem mogłoby być tutaj to, co zrobić z wodorem, jak go bezpiecznie odprowadzić. Chciałbym jednak przypomnieć, że załoga wcale nie musiała się tym martwić, gdyż system odpowiedzialny za ten proces znajdował się na statku i był w pełni sprawny. Nie był brany pod uwagę, gdyż dowódca misji stwierdziła, że jest on niewydajny, co jest oczywiście absurdem, który wcześniej zresztą wytknąłem.
W każdym razie w filmie mowa o uszkodzeniu pochłaniacza dwutlenku węgla. Przez dziesięciolecie taką powszechną metodą radzenia sobie z tym problemem było wykorzystanie wodorotlenku litu (LiOH). Znajdował się on na statku, ale rzekomo w śmiesznie małych ilościach. Ciężko jednoznacznie powiedzieć na jakiej zasadzie w filmie miał działać główny mechanizm radzenia sobie z CO2, ale fabuła sugeruje, że tutaj zastosowano bardziej innowacyjną metodą, odzyskując O2 z CO2 poprzez wykorzystanie jakichś technik z pogranicza chemii i fizyki, odcinając tlen od węgla. W taki sposób funkcjonuje chociażby urządzenie MOXIE (Mars Oxygen In-Situ Resource Utilization Experiment) znajdujące się wewnątrz łazika Perseverance. Jest ono oparte na elektrolizerach stałotlenkowych SOEC. Alternatywą są oczywiście algi lub też inne rośliny, które mogłyby efektywnie przeprowadzać proces fotosyntezy. To też było dostępne na statku. W rzeczywistości jest wielce nieprawdopodobne, aby te trzy rzeczy zawiodły podczas jednej misji.

> podobalo mi sie promieniowanie jonizujace
Może i ładnie wyglądało, ale czy odpowiadało rzeczywistości? Świecić powinny się atomy, a tam mieliśmy kosmiczną próżnię. Jednak istnieje pewna różnica pomiędzy ziemską termosferą (gdzie obserwujemy zjawisko zorzy polarnej) a otwartym kosmosem.

Cóż, gdyby w realnym życiu za programy kosmiczne odpowiadali humaniści, to wszystkie przebiegałyby jak scenariusz tego filmu.

Twoja analiza jest dziesięć razy ciekawsza, zabawniejsza i inteligentna - niż ten film. Szkoda, że nie przeczytałem jej przed obejrzeniem tej żenady. Pozdrawiam ;o)

Świetna analiza! Wydawało mi się, że sam wychwyciłem dużo nieścisłości. Ale teraz widzę, że tylko mi się wydawało i jest ich znacznie więcej. Przeczytanie tego tekstu zrekompensowało mi pewien zawód jaki sprawił mi film. Czy oprócz "Niebo o północy" analizowałeś w ten sposób inne filmy z tego gatunku?

Na chwilę obecną nie jestem w stanie sobie przypomnieć czy zamieściłem podobną analizę do innego filmu z tego gatunku, ale pamiętam, że w zbliżony sposób wziąłem pod lupę Pocztówki z Republiki Absurdu.
https://www.filmweb.pl/film/Poczt%C3%B3wki+z+republiki+absurdu-2014-714482/discu ssion/Analiza+minuta+po+minucie,3162827
Z racji innego charakteru tego dzieła wygląda to nieco inaczej, musiałem położyć akcent na inne aspekty, ale koniec końców i tak sprowadza się to do wypunktowania niedorzeczności, jakie moim zdaniem znalazły się w tym filmie. Przede wszystkim skupiłem się na krytyce przewidywanego rozwoju techniki.

Tutaj znajdziesz komentarz uzupełniający do tej analizy:
https://www.filmweb.pl/film/Poczt%C3%B3wki+z+republiki+absurdu-2014-714482/discu ssion/Strasznie+p%C5%82ytka+i+absurdalna+wizja+alternatywnej+historii,3162825
Oczywiście, po części jest to moja subiektywna opinia, ale starałem się opierać na mojej wiedzy na temat rozwoju techniki od lat 60-/70-tych ubiegłego wieku do czasów współczesnych, a z racji swojego hobby i zawodu jakąś tam wiedzę posiadam.

Ja miałem nadzieję że tak na prawdę to Hyperion umieścił specjalnie dodatkowego pasażera chcąc sprawdzić jak ludzie zachowają się w takiej sytuacji. Czy będą potrafili go uśmiercić, czy może sam popełni samobójstwo. Wskazywało na to że nawet nie podjęli próby rozwiązania problemu z tlenem, tylko likwidację klienta. Drugą wskazówką była odmowa powrotu na Ziemię kiedy jeszcze była taka możliwość. Ale niestety dostaliśmy "coś" takiego. Nawet nie wiem co autor miał na myśli i co chciał powiedzieć.

ale tu musisz mieć ciekawe życie, w żadnej pracy chyba Cię nie chcą bo jesteś  za mądry dla nich

Świetna analiza. Dla mnie dwa absurdy techniczne, które rzucały się w oczy podczas oglądania, to brak zapasowego pochłaniacza i niemożność zwinięcia paneli, która słynna burza natychmiast by usmażyła. Resztę technicznych bzdur wybaczam, bo nie są oczywiste dla przeciętnego człowieka z maturą.
Ale najgorsze są absurdy psychologiczne. Wszyscy od razu uznają, że oczywistym kandydatem na denata jest Michael. Co ciekawe, łącznie z samym Michaelem, który od razu idzie nagrać pożegnanie dla siostry, w ogóle nie kwestionując własnej śmierci. Nawet przez myśl mu nie przejdzie losowanie, kto ma się poświęcić. Od razu akceptuje swój los, na zasadzie "No trudno muszę się zabić, ale to smutne".

Koleś miał blizny po pożarze w domu.
Dzięki za Twoje spostrzeżenia, zrobiłeś kawał konkretnej roboty, zwłaszcza z wyliczeniami. Szacun i pozdro!

Kawał dobrej analizy. Dziękuje, za merytoryczne wsparcie w zrozumieniu zawiłości bycia astronautą. Po twojej analizie już jestem spokojny - nie jestem idiotą - tylko oni bredzą. dzięki.

Heh, dobre,

Kiedyś jechałem z Rzeszowa do Szczecina. Przed wyjazdem zmieniłem tylko olej, filtr i wycieraczki do szyb.
W Szczecinie odkryłem na tylnim siedzeniu śpiącego mechanka , spytałem go co on robi w moim samochodzie ale on nie wiedział. Moja małżonka i dzieci też go nie zauważyli. Dziwna historia prawie jak w tym filmie. ;)

Że też chciało ci się aż tak rozpisać ten film. Co ci to dało?Nic poza przyklaskiem. Zadzwiaja mnie tacy goście.

Dzięki :) Twoja wypowiedź jest ciekawsze niż cokolwiek w tym filmie.

Blizny na ciele pana murzyna powstały chyba kiedy on ratował swoją siostrę z pożaru mieszkania

Zgadzam się w 100 procentach z tym że nie mam przekonania czy warto było poświęcać czas na napisanie tylu słów pod takim słabym filmem, PS końcowy wniosek mam taki sam,

Dodam, że wszystkie te punkty w ten sam sposób spostrzegłem, oprócz tych zaawansowanych spraw Dot kwestii kosmosu, aż tak nie jestem w temacie, ale i tak np nie zamknięte hełmy, zachowanie załogi, oddzywki, procedury, też rzuciły się w oczy od pierwszych minut filmu, dzięki mnie że przy kilku znanych aktorach, przy produkcji Netflixa, a takie błędy, aż do przesady, nawet jeśli wziąć pod uwagę Twoją końcową teorię o Zoe,

piękna analiza podziwiam ze ci się chciało ja wytrzymałem z przewijaniem dłużących się scen 35 minut :) , No ale czego sie spodziewac po dzisiejszym skupionym na politpoprawnosci przemysle filmowym nieliczne perelki tylko