Myślę że w zamyśle reżysera jak i twórców scenariusza do filmu, Lisę przede wszystkim ogarniał strach przed zdemaskowaniem. To że wyznała mężowi swoje myśli i wyjawiła z dawna ukrywaną tajemnicę, było bardziej w oczekiwaniu pomocy w uniknięciu rozpoznania przez Martę niż na skutek wyrzutów sumienia. Nam dziś trudno zrozumieć tych ludzi którzy widząc tak straszne, nie ludzkie traktowanie innych ludzi a nawet branie w tym udziału nie okazywali żadnych ludzkich odruchów ( przecież nie wszyscy byli zboczeńcami). Obóz jednak zmieniał psychikę nie tylko więźniów ale też strażników, oprawców i tych którzy trafiali w jego tryby. Światczą o tym wspomnienia tych którzy ten obóz przeżyli. Film choć nie dokończony przez Munka jest genialny! Dużo lepszy moim zdaniem od "Ostatniego etapu" bardzo podobnego filmu Jakubowskiej. Natomiast na mnie największe wrażenie zrobiła scena dzieci prowadzonych do komory gazowej. Zresztą nie tylko ta scena jest genialna.

Światczą o tym wspomnienia naocznych światków