Śląsk, 1934 rok. Młody górnik Jaś, ojciec dwóch małych chłopców, dowiaduje się, że kopalnia, w której pracuje, ma zostać zalana. Wraz z innymi przyłącza się więc do strajku, lecz niemiecka dyrekcja kopalni nie chce iść na żadne ustępstwa. Wkrótce górnicy ogłaszają strajk głodowy, a przed bramą kopalni dochodzi do demonstracji ich rodzin. Przewodzi jej Erwin, dawny śląski powstaniec.

Akcja toczy się na polskim Śląsku w latach trzydziestych XX wieku. Młody górnik Jaś (Olgierd Łukaszewicz) wraca z szychty do domu. Czeka na niego kochająca żona Wichta (Łucja Kowolik) i dwaj kilkuletni synkowie. Następnego dnia Jaś dowiaduje się, że kopalnia ma zostać zlikwidowana przez zalanie wodą. Tak postanowił właściciel - Niemiec von Mischke. Lewicujący Hubert Siersza (Franciszek Pieczka) nawołuje do okupacyjnego strajku. Górnicy aprobują strajk, gdyż boją się utraty pracy. Jaś ma ochotę wrócić do żony i dzieci, ale przełamuje strach i zostaje z kolegami. Tymczasem w mieście górnicze rodziny i starzy Ślązacy spontanicznie popierają strajk. Ich prowodyrem staje się Erwin (Jan Englert), dawny powstaniec śląski, zwolniony z kopalni za nakłanianie do buntów.

II część tryptyku śląskiego Kazimierza Kutza. Akcja rozgrywa się w połowie lat trzydziestych.
Film opowiada o wielkiej miłości młodego górniczego małżeństwa, splecionej z historią zwycięskiej walki strajkowej polskich górników z niemieckimi właścicielami kopalni przeznaczonej do likwidacji.

Śląsk, połowa lat trzydziestych. W jednej z kopalń pracuje Jaś, młody górnik, kochający żonę i dwóch synów. Okazuje się, że niemiecki właściciel kopalni ma zamiar ją zlikwidować, poprzez zalanie wodą. Górnicy, bojąc się utraty jedynego źródła dochodu, postanawiają rozpocząć strajk. Jaś się waha, ale ostatecznie przyłącza się do kolegów. Zostaje powołany komitet strajkowy, na czele którego stanął Hubert Siersza. Górnicy zostają pod ziemią i tylko tam są skłonni prowadzić rozmowy. Społeczność miasta popiera strajkujących, przed kopalnią odbywają się demonstracje i pochody, grają śląskie orkiestry. Komitet strajkowy postanawia wysłać do Warszawy Grudnioka, celem przedstawienia górniczych postulatów.