Dobrze kombinujesz. Tytuł jest mocno powiązany z samym filmem. Tyle, że można różnie łączyć go z tym obrazem i nie jest powiedziane, że jest tylko jedna droga. : )

Ja myślę, że persona jest w tym wypadku aspektem psychologicznym. W końcu właśnie to chce pokazać Bergman, chce może też sprawdzić nasze umiejętności percepcji czy empatii. Natomiast jeśli chodzi o samo słowo, to można je znaleźć w słownikach różnych języków i tak samo można odnaleźć różne jego określenia. Ewentualnie znaczenie słowa łacińskiego łączy się w całość i mamy osobę (Elisabet), która gra w sztuce - jest w końcu aktorką, ale w filmie sztuką jest jej życie, psychika do której nie może tak naprawdę dotrzeć. I w tej sztuce (tj. życiu) nakłada różne maski (np. Alma). Myślę, że aktorka, jak i pielęgniarka to jedna i ta sama osoba (albo też Alma jest maską Elisabet, jak kto woli, tak też się odniesie). Nie wydaje mi się, żeby ten film był taki skomplikowany, jak mógł się wydawać, ale w sumie ciekawie przedstawiasz swój punkt widzenia, na pewno nie jest to niespójna interpretacja.