Staram się oceniać filmy pod wieloma względami: psychologicznym, kształcącym bądź negatywnym wpływie na widzów oraz wnikam w głąb bohatera, co czasem bywa szokujące dla psychiki:) itp...

Jednak w pewnym wieku inaczej spogląda się na szklany ekran, stara się wychwycić każdy detal, każde słowo, nie pomijając ważnych dialogów (czasem nawet przewijam-hehe) aby potem połączyć wszystkie elementy w całość. Ale nie każdy film stanowi pełną układankę, i to powoduje, że niektóre filmy zapadają nam w pamięć i pozostawiają w nas końcowy niedosyt. Takim właśnie filmem jest m. in. "Pianistka".

Pianistkę obejrzałam dzisiaj, film z 2001 roku (wygrana - Grand Prix Festiwalu Najlepszy film , wygrana - Europejska Nagroda Filmowa (od 1997) Najlepsza europejska aktorka roku Isabelle Huppert, wygrana - Cezar - Najlepsza aktorka drugoplanowa - Annie Girardot ...)

- kolejny film nabyty i polecany przez kolegę Wojtka. :)

Hmmm... jest nieco kontrowersyjny, ale ma jakiś przekaz, w tym całym rozgardiaszu psychiki głownej bohaterki, choć cały czas zachodzę sobie w głowę nad zakończeniem, i nie do końca wniknęłam w tę postać, nie wiem, co odczuła Erika po upokorzeniu przez młodego ucznia, którego zresztą początkowo tak pragnęła, bo reż. pozostawił to bez odpowiedzi albo zastosował chwyt na zasadzie domysłu ze strony widza.

Polecam, ale nie dla każdego- niektórzy mogą być zniesmaczeni scenami obscenicznymi, ale są ukazane w miarę dyskretnie, aż tak wprost, jak w tym wstrętnym Salo, czyli 120 dni Sodomy' to nie -hehhe...Tego Salo' nic nie przebije:), choć widziałam tylko w locie wiatru, klatka po klatce, pomijając wszystkie dialogi i okrutne sceny (płytę rozwaliłam młotkiem, nie chcę takiego filmu w swojej kolekcji). Przypadkiem natknęłam się w opiniach internautow także na taki tyt. jak Cannibal Holocaust, ale też bym się na niego nie zdecydowała. Film o tematyce GORE, bardzo drastyczny, niektore sceny były tak realistyczne, że nawet reż. (też Włoch) musiał się grubo tłumaczyć przed sądem, że nie mordował tych ludzi dla filmu (choć kilka zwierząt na tym ucierpiało śmiertelnie). Aha, co godne spostrzeżenia, to to, że w takim samym klimcie został nagrany The blair witch project 20 lat póżniej (chodzi o dokumentalizm (widoczne kamery w kadrze) i wrażenie, że dzieje się to faktycznie, nie jest reżyserowane, co budzi większą grozę).

Wracając do Pianistki:
Film jest oparty na podstawie powieści F. Jelinek, za którą otrzymała Literacką Nagrodę Nobla w 2004 roku. Właśnie słucham sobie audiobooka, bo nie mam obecnie dostępu do ksiązki, i powiem wam, że sporo odbiega od oryginału. Co do aktora, który zagrał główną rolę w filmie, to powiem tak - niezłe ciacho, choć nie jest fotogeniczny, to w filmie wypadł świetnie!