Zgodzę się. Mimo to polecam jako ciekawostkę. Film ma dość surową, mało absorbującą formę. Tym bardziej zdumiewające jest to, ile w nim dziwnego czaru. Ujęcia wnętrza fortepianu, gesty i pojedyncze dialogi towarzyszące szukaniu odpowiedniego dźwięku, migawki z ulicznych korków, świateł, chmur i kropli wody połączone z muzyką wielkich kompozytorów. Wszystko zaledwie zaznaczone, przeczute. Bardzo oszczędne, a jednak całkiem urokliwe. Dla każdego, kto też lubuje się w szukaniu tego jedynego brzmienia :)

gdzie to można obejrzeć?

Obejrzałam "Pianomanię" na festiwalu Transatlantyk :) Kilka miesięcy temu widziałam płytę DVD z tym filmem.

A i tak przeciętna Kowalska grywa na pianinie kowbojskim, o ile w ogóle grywa ;) Moi znajomi podkładali monety pod opadające klawisze. Klawiatura może i równa wizualnie była, ale grać trudno...

Uwaga też na oświeconych panów, którzy zrywają specjalnie struny w instrumencie, żeby więcej kasy wyciągnąć. Mnie kiedyś pięć strun załatwił maestro. W dobrym stanie i nie zardzewiałych.