w Lourdes, mlodej Bernadetcie objawia sie Matka Boza. zada od mlodej dziewczyny, by 15-krotnie zjawiala sie w ciagu kolejnych dni w tym samym miejscu. krotko po obajwieiniu o sprawie dowiaduje sie matka berndetty, ktora nie daje wiary opowiesciom dziewczyny. jednak niebawem cale miasteczko towarzyszy bernadetcie w jej codziennych pielgrzymkach na miejsce spotkan, jednak nikt inny poza wybrana nie widzi Matki Bozej. cale zdarzenie nie podoba sie zarowno miejscowym wladzom miasta, jak i miejscowemu proboszczowi. jednak zapoczatkowany ruch jest juz za silny by go powtrzymac...
to historia, ktorej henry king nie tlumaczy, a wylacznie opowiada. jak w motto wyrazonym na samym wstepie, ze wyjasnienia przedstawionych wydarzen dla kogos kto wierzy, nie sa potrzebne. opowiesc toczy sie wolno na kilku plaszczyznach - mloda dziewczyna, ktora musi przekonywac ze mowi prawde, wladze miasta sabotujace jej dzialania, krotko potem dramat wyboru miedzy szczesceim wlasnym a poswieceniem dla wyzszego dobra i fizyczne i duchowe cierpienie.
w roli glownej wystapila jennifer jones. przyjmuje sie, ze jest to jej filmowy debiut, chociaz pojawila sie wczesniej pod innym nawiskiem w kilku innych filmach. za role swoja otrzymala oscara i jest to nagroda w pelni zasluzona. jest delikatna i krucha jako dziewczyna, ktora-nie-zaznala-szczescia-na -ziemi. najlepiej wypada w konfrontacji z rewelacyjna gladys cooper, grajaca zazdrosną zakonnice, ktora nie potrafi zrozumiec, dlaczego to bernadette doznala objawienia. najlepsze sceny to wlasnie te "klasztorne". ascetyczne wnetrza zakonu i surowosc cooper wraz z delikatnoscia mlodej dziewczyny robia wielkie wrazenie.
nie najkrotszy film, ale wart zobaczenia!