właśnie wróciłam z kina... Film zrobił na mnie duże wrażenie. Jestem wdzięczna Anderssonowi za jego poczucie humoru. Ale też za sceny, których nie da się zapomnieć.
Film nie zrobił na mnie przygnębiającego wrażenia. Raczej przypomniał mi o ważnych sprawach w życiu. Pewnie każdy inaczej odbierze przesłanie. Dla mnie również, jest tu pokazany schyłek wartości (symbol Jezusa jest bardzo wymowny). Jednak ważna chyba dla nas Polaków teraz jest myśl antymaterialistyczna. A raczej jak śmieszne wydaje się ciągłe gonienie za pieniądzem. Scena chyba na lotnisku, gdzie ludzie pchają obarczone bagażami wózki to genialna metafora. Życia, które kończy się śmiercią a do niej "rzeczy" nie są potrzebne. (tutaj ciekawa jestem jak inni odebrali tę scenę).
Podoba mi się również to, że teraz mogę sobie o poszczególnych wyrazistych scenach myśleć. (dzięki temu że nie było ich tak dużo łatwiej się nad nimi zastanowić). Że jeszcze nie wszystko zrozumiałam. Tak jak nie do końca nie jasna jest dla mnie scena poświęcenia dziewczynki. Znajduję tu kilka wątków. Ale za wcześnie by o tym pisać. (tu też pytanie do innych co o tym sądzą). To wszystko na razie....