Wiem, że film zbiera różnorakie opinie - niektóre niezwykle pozytywne, drugie z pewną rezerwą. Osobiście - z czym nie mam się co kryć - pokochałam go od zaledwie pierwszej sceny. Być może jestem zbytnią optymistką i marna ze mnie krytyczka, ale taka jest prawda.
Muszę przyznać, że produkcja wylądowała w czołówce moich ulubionych filmów - wraz z panem Garrelem na czele. Postać Ismaela zagrał w moim przekonaniu świetnie, bez zbędnych przesadności - naturalnie. Charaktery, trzeba dodać, dopracowane z precyzją i zachłannością - czasem koniecznym chaosem.
Piosenki idealnie wplecione, aż nie mogłam się powstrzymać od ściągnięca całego soundtracku. Teksty idealnie dobrane. Nic, tylko Arcydzieło. :)