FACB - czyli rzeczywiste NTSB, zdaje się, że nie dopuszcza do śledztwa inspektorów powiązanych z ofiarami, zwłaszcza rodzinnie. Dobra, to okej, prywatne śledztwo. Tylko sam temat olewania tropów i zawieszenia za to inspektorki wcześniej, jest bardzo bzdurny. Zazwyczaj w sprawach, w których nie można znaleźć rozwiązania, podejmuje się nawet najbardziej absurdalne tropy. Jako, że to film Kanadyjski, spodziewałem się, że twórcy będą czerpać z katastrofy, która wydarzyła się na ich morzu we wrześniu 1998 roku, gdy SwissAir 111 runął do morza nieopodal Halifaxu - w skutek pożaru. Śledczy jakoś nie zlali sprawy, "bo pożar był, po co drążyć", a wyłowili cały wrak, odbudowali, umiejscowili zarzewie ognia i znaleźli przyczynę. Więc w sumie fabularnie z NTSB olewającym różne tropy, ten film to kpina. Pomijam dłużyzny i zachowanie matki bohaterki, która w sumie miała ostro wywalone na to, że jej syn zginął - kolejny absurd. W sumie to ta postać to była chyba tylko po to, by pokazać, że zaakceptuje to, że syn jest gejem i jego chłopaka. Tak samo scena gdy bohaterka poznaje chłopaka brata. Po co ona w ogóle tam poszła, jak po krótkim "siema", zawinęła się. No i ten brak nerwów na włam - "o to ty, były chłopak Shane'a, to spoko, że się włamałaś, chciałam cię poznać ale nie było okazji, to posiedź sobie tutaj, ja spadam". I niestety takich bzdur trzeba więcej.