Jezebel pojawia się pewnego dnia znikąd, przyjeżdżając na lśniącym motocyklu do małego miasteczka. Mieszkańcy szybko wpadają w szał na punkcie jej urody. Mężczyźni skaczą sobie do gardeł, miejscowy szeryf traci głowę, a szefowa lokalnego baru postanawia zatrudnić ją jako kelnerkę, celem zwiększenia liczby klientów. Jez okazuje się jednak bardzo tajemniczą niewiastą. Nie posiada nazwiska, nie ma przeszłości, darzy też podejrzaną sympatią napotkane na swej drodze, wpływowe osoby. Czyżby pojawiła się tutaj nie przypadkiem?

Reżyser pisząc tę opowieść, nawiązuje oczywiście do starotestamentowej postaci, nastawiającej przeciw sobie mężczyzn. Na doborze tytułu i imienia pomysłowość Harvey'a Keitha się jednak kończy. "Jezebel's Kiss" to bowiem rozwleczony, małomiasteczkowy koszmarek. Twórca portretuje społeczność dziwaków, w mało absorbujący sposób, przedstawiając ich jako wiecznie pijane kanalie, bez cech szczególnych. Ani Everett McGill, ani Malcolm McDowell, ani Meg Foster nie zaliczają tu udanego występu. Zaś Katherine Barrese w roli tytułowej jest zadziwiająco bierna. Twórca zresztą nie oczekiwał od niej wiele więcej, niż szeregu rozbieranych scen, więc to w sumie jego wina. Jeżeli coś tu może zaintrygować to zaledwie wątek dziwacznej relacji łączącej postać Hunta i jego matki. Ale to też ograniczono do jednej sceny. Ostatecznie powstała klapa, taka której i tak już nikt nie pamięta, ale jeżeli mielibyście możliwość natrafienia na nią, zostawiam tu ostrzegawczy komentarz.