Inaczej niż filmowym cacuszkiem nazwać tej produkcji nie można. Pięknie zrealizowana opowieść o szukaniu, odnajdywaniu... czego? Więzi rodzinnych? Zaufania? Sensu? Powodów wszystkiego - odpowiedzi na pytanie 'dlaczego'? Źródeł twego ukształtowania - kto i dlaczego ulepił cię z takiej a nie innej gliny?
A może to wcale nie jest film o poszukiwaniu? Może o ucieczce. Każdy ma swoje problemy z którymi sobie nie radzi i nie potrafi stawić im czoła - typowa negacja. Zwróccie uwagę na powieści pisane przez jednego z bohaterów. Upiera się, że postacie w nich występujący są fikcyjne. A potem obejrzyjcie 'Hotel Chevalier' (lepiej po 'pociągu...' niż przed).
Do tego wszyscy kurczowo trzymają się przeszłości, która wydaje się być ważniejsza niż teraźniejszość i przyszłość. Sporo tego, nie? A mimo wszystko film zrealizowano w zadziwiająco lekkiej i nieprzytłaczającej formie. Sporo komediowych akcentów, wspaniałe zdjęcia, widoki, rozbrzmiewająca zewsząd muzyka i apoteoza życia wypływająca z każdego kadru. Można mieć wręcz zastrzeżenia do reżysera, że pokazał wyidealizowany obraz Indii, w której przecież wiele biedy, brudu i zgnilizny.
Rewelacyjnie ze swoich zadań wywiązali się aktorzy. Adrien Brody ma szczęście do dobrych filmów.
Ten obraz robi wrażenie. Sprawia, że choćby nawet twoje życie nie było złe, masz ochotę zrobić sobie od niego wolne, wsiąść do pociągu nie oglądając się za siebie i pojechać by znaleźć... co tylko chcesz, bo czasami i tak wystarczy samo szukanie.