Poetycka wariacja na temat germańskiego mitu - lasu. Kamera jak w transie płynie nad podobnymi tunelom alejami lasów hodowlanych. Prowadzi widza przez zielone przestrzenie stworzone przez człowieka, gubi się w chaotycznej plątaninie wiosennego lasu i wreszcie znajduje drogę ucieczki przez sztuczną polanę.