zgadzam się, myślę że pierwsza część była świetna, druga już raczej trochę bajkowa:)) ale film świetny no i Rani:)

ja tam lubię dobre zakończenia :P , bardzo mi sie podobał może jestem mało wymagająca :P trochę sobie pobuczałam nawet ale to bolly wiec nie wstyd :)

Nie do końca się z Tobą zgodzę. Film oczywiście świetny, ale czemu sądzisz, że „historia jakoś tak niespodziewanie przedstawiona”? To znaczy, że co? Nie powinna się dobrze zakończyć? Przypuszczam, że to było celowe. Gdyby zakończyło się nieszczęśliwie, morał byłby mniej więcej taki: chciała to ma, dobrze jej tak, zasłużyła sobie na swój los, po co się puszczała. Film miał trafić do niewykształconej części społeczeństwa indyjskiego. Zachęcić ich do zmiany swoich zapatrywań na sprawę emancypacji kobiet, ich możliwości decydowania o własnym losie i podejmowania odpowiedzialności za swoje czyny. Przez prostą rozmowę sióstr, które wyjaśniają sobie do końca sprawę motywów, jakimi kierowała się Natasha przy podejmowaniu decyzji o pracy jako „dama do towarzystwa”, dowiadujemy się kto tak naprawdę winny jest tej sytuacji. Teraz dopiero widać co należałoby zrobić, by zmienić los niewykształconych kobiet i do czego lekceważenie tej sprawy w rozwijającym się społeczeństwie może doprowadzić. Gdyby więc zakończono film dramatem, wielu z pośród widów nie dostrzegłoby istoty problemu. Odważna decyzja Rohana, by poślubić „upadłą” kobietę, to dodatkowy argument w tej kwestii. Rohan moim zdaniem dostrzegł szczerość, cierpienie i dobroć Natashy. Zrozumiał bez słów motywy, jakimi się kierowała. Nie zważał na jej reputację, ale na to jakim jest człowiekiem i co tak naprawdę sobą reprezentuje. Nie wiem czy dobrze to objaśniłam. Tak to widzę. Czy mam rację?

W sumie to nawet bardzo spodziewanie ;)
Zaskoczył by mnie gdyby się źle skończył .
Jedyne co mnie potwornie irytowało to zachowanie rodziców,a w szczególności ojca .
Całe swoje zachowanie tłumaczył brakiem syna, i były sytuacje w których rzeczywiście nie mógł za wiele zrobić .
Ale kto jak nie on miał się zachować jak mężczyzna .
Przede wszystkim miał bronić honoru swojej rodziny .
A był maksymalnie bierny .
Jednocześnie nikt nie może zarzucić Natashy\Vaibhavari, że zrobiła to ze względu na własną wygodę .
Dlatego,że nie miała ochoty na naukę i poszła na łatwiznę.
Mimo bajkowego (typowego dla bollywoodu)zakończenia jestem uwiedziona filmem.
I należy on do moich ulubionych ;)

Mnie też skrajnie denerwował jej ojciec. Typowe obwiniać innych za własne niepowodzenia. Niektórzy ludzie to mają tupet. Jej mama też nie była wzorem matczynej miłości. Wysłać córkę do obcego miasta nie upewniwszy się uprzednio, że ma gdzie przenocować i że praca jest pewna. Ale "bajkowe" zakończenie musiało mieć miejsce. Jak inaczej wskazać właściwe postępowanie? Poza tym cieszy mnie to. Zasłużyła sobie na szczęście, jak nikt z jej rodziny.

Nom mnie też wkurzał ojciec jej ;/ ale fabuła bardzo udana, przemyślana :) rewelka!

Ojciec miał pretensje o to, że córki nie są synami, tak jakby tylko syn mógłby być silny psychicznie... bohaterka grana przez Rani postąpiła najlepiej jak potrafiła w zaistniałych okolicznościach...a zakończenie-daje nadzieję

ja powiem tak, historia lekko naciągana (i to mnie trochę razi) ale ciekawie przedstawiona, nić dramatyczna i w ogóle. Obsada jak najbardziej dobra.

a tak na marginesie: patrząc na plakat główny tego filmu to w życiu bym nie powiedziała że to Rani jest