W tytule nie zmieściło się...
"...dla dorosłych o wysublimowanych gustach."

Już miałem zakładać podobny temat, ale skoro takowy istnieje, pozwolę się tylko podpiąć i dodać swoje trzy grosze.
Powiadacie że film jest infantylny, cóż, jeśli wszyscy byliby tak "infantylni" jak postacie z filmu i w ogóle on cały, to świat byłby lepszy niż teraz. Szczęśliwszy. Więc nie uważam tego za wadę. Poza tym to tylko i aż bajka. Niestety.
Że niby tylko dla dzieci? Od dawna nie jestem już dzieckiem, a jednak mi się podobał. Więcej - zauroczył mnie. Że więc też jestem infantylny? Jeśli nawet - so what? Patrz akapit wyżej.
Że Swift w grobie się przewraca? Znowu - no i cóż z tego? Oryginału nie czytałem, filmu z 39. (jak i nawet żadnej kreskówki, albo po prostu tego nie pamiętam) też nie widziałem, więc być może stąd taka moja postawa, ale nie dostrzegam niczego złego w parafrazie czy też trawestacji, ba, uważam je za bardzo twórcze. Zresztą ja na miejscu Swifta byłbym zadowolony, że historia na motywie mojej historii komuś przyniosła radość.
Z bólem serca widzę, że jestem w mniejszości (choć długo nie mogłem uwierzyć, że średnia na Filmwebie nie tyle jest tu wyjątkiem, ile regułą - na Imdb jest bowiem jeszcze gorzej), ale mnie film ujął i nie zamierzam się tego wstydzić. W wielu miejscach estetycznie zachwycił (choć wiem iż może się to nieco gryźć z jedną, faktycznie może lekko nietrafioną sceną - ale w sumie nie ma to dużego znaczenia - jest bowiem naprawdę świetnie zrobiony - tutaj niemały budżet na pewno nie poszedł na marne), w jeszcze bardziej wielu bawił, a i nawet w paru wzruszył. Przygoda na jeden raz, ale na bardzo miło wspominany raz.
I jeszcze słówko o także poruszanym w temacie dubbingu. Oczywiście również myślę, że to nonsens oceniać filmy przez pryzmat podkładanych polskich głosów, choć jednocześnie uważam to za rzecz tak wielce oczywistą, że aż truizmem jest o tym wspominać. Ale dlaczego o tym piszę - ja miałem przyjemność oglądania wersji z oryginalnymi dialogami i ona także w dużej mierze przyczyniła się do mojego jak najbardziej pozytywnego odbioru filmu - co by nie mówić o Jacku Blacku - w Podróżach Guliwera dwoi i troi się i naprawdę wychodzi mu to nieźle. Zresztą i inni aktorzy wychodzą obronną ręką - wszystko jest zagrane tak, jak być powinno. No i last but not least - ten prześliczny i przesłodki brytyjski akcent Księżniczki Mary. Wciąż hipnotyzująco uroczo pobrzmiewa mi w uszach.
Także kończąc już wreszcie, nie bacząc na innych film polecam, szczególnie w wersji oryginalnej. Ósemka może leciusieńko na wyrost, ale tak czy inaczej totalnie miłe zaskoczenie. Przyjemnego oglądania!

Oryginał Swifta, powieść, jest w swoim przesłaniu, w wydarzeniach, postaciach wielopiętrowym tekstem z kluczem, współcześni Swiftowi z XVIII wieku odgadywali, kto kryje się pod konkretną postacią, o co chodzi w wydarzeniu, do jakiego z życia politycznego odnosił je pisarz. Pamiętam z czasu mojej lektury, że uderzyła mnie trafna krytyka życia politycznego, społecznego - ponadczasowa, choć epoka była bardzo odmienna od dzisiejszej - ale mechanizmy pozostały. Oczywiście ten film był tylko NA PODSTAWIE powieści, to parafraza, nawet coś bardziej odległego od niej - zgadzam się z Tobą, że nie należy oczekiwać od tego filmu czegoś zbyt poważnego. Wg mnie - dość dobra rozrywka, a co do głosów dubbingu, to nie zastanawiałem się kto komu dał głos, ale dubbing mi przeszkadza z może dziwnych względów: raz , że widać, iż ruch ust nie pokrywa się z polskim dźwiękiem głosek, dwa, Amerykanie z reguły perfekcyjnie nagrywają głos, nawet studyjnie - i dobrze robiony dubbing brzmi na tym tle raczej sztucznie, brzmi jakby z jednego planu dźwiękowego, a w filmie dźwiękowcy czasem nawet nawet nagrywają we wnętrzu miejsca, gdzie aktorzy grają, różnicuje się to, co słychać.

Zgodzę się i nie zgodzę jeśli chodzi o dubbing. Rozumiem, że ocenia się film a nie dubbing, niestety nie mam możliwości obejrzenia tego filmu w wersji oryginalnej, zaś polski podkład w filmach fabularnych niszczy mi cały odbiór filmu. Zaznaczam, że starałem się ocenić film obiektywnie i nie wywarł na mnie wielkiego wrażenia. Nie moje kino i tyle. Postaram się jednakże obejrzeć film z lektorem lub napisami (pewnie tylko druga opcja jest możliwa) i ocenić jeszcze raz. Sądzę, że film ratuje wyłącznie Black, którego jednak nie dane mi było usłyszeć. Pozdro

Niektórzy Smerfy oceniliby jako mało realistyczne i dla dzieci, przez co dali by tróję. Oni oglądają Kurosawę, Kubricka i Herzoga. Nie ma to tamto ;-)

Malo inteligenty film dla jeszcze mniej inteligentnej widowni. Jaki potrzeba miec IQ zeby taki gniot sie podobal? Szczegolnie ten pseudo aktor Jack Black zmienil sobie imie i co myslal e bedzie brzmialo gangstersko? Zenada.