Film sam w sobie zły nie jest, ale raczej do niego nie wrócę. Taki idealny aby coś w tle leciało, jak sprzątasz mieszkanie, a dzieci nie ma w domu. Koncepcja demona, który opętuje każdego, kto zabije nosiciela jest oryginalna, z potencjałem, nawet dużym. Dolph do momentu wyjaśnienia zasad działania i mocy demona był nawet znośną postacią, jednak...
Po informacji, że demon w formie kuleczki potrafi wpływać na otoczenie i informacji o ukryciu go w pobliżu miasteczka z aktywnymi myśliwymi sprawił, że zwątpiłem w doświadczenie łowcy, to raz.
Dwa, scena w czasie zebrania miała tylko na celu pokazać bezmyślną masakrę w wykonaniu przypadkowych nosicieli. Coś takiego bardziej pasuje do Martwego Zła niż do całego obrazu nam przedstawionego.
I prawie na koniec. Dolph gra tu taką krzyżówkę Asha, Constantine'a i jakiegoś domorosłego, doświadczonego życiem łowcy. To tu nie gra, po prostu nie. Gdyby to był tylko jeden z nich, np. łowca alkoholik wypadłoby to dużo lepiej.
I teraz na koniec. Finałowe starcie było tak bardzo przewidywalne, oklepane i do bólu przeciętne, że aż chciałbym zobaczyć Dolpha walczącego z demonicznymi owocami morza, bo to taki finał na miarę rekina do.