Faktycznie, racja.

Sam film jako taki mi się podobał tzn. akcja i efekty, fabuła cóż . . .
Jednak są jeszcze dwie rzeczy, które bardzo psują ten film:
1. Agent Utah nie jest napalonym młokosem, żądnym akceptacji i uznania, tylko jakąś nadętą kukłą w rękach biura śledczego. Żałosna marionetka bez lepszego celu w życiu, a rzekoma motywacja do zostania agentem, zakrawa na żart.
Dodatkowo Bodhi, w przeciwieństwie do pierwowzoru, nie jest postacią negatywną, jest kimś kto się poświęcił dla większych idei i czasami stara się czynić dobro i pomagać innym. A, że ta pomoc nie jest zgodna z prawem, to już inna historia.
2. Aktorzy są mierni i przeciętni, nie ma ANI JEDNEJ twarzy, która by się tam wyróżniała z tłumu. Dodatkowo grupa Bodhiego wyglądała niczym germańscy alpiniści z przełomu lat 20-30 ubiegłego wieku! Porażka, kastingowcy powinni się schować ze wstydu!

Da się obejrzeć i to nawet fajnie, ale w zestawieniu z oryginałem - kupa!