" że aż prosi się, żeby go ktoś porządnie kopnął w tyłek" nawet chyba nie kopnąć a ........ ć! wtedy zawsze lepiej się mysli!

Ja także nie obdarzyłam głównego bohatera sympatią, z minuty na minute coraz bardziej mnie drażnił. To,że Leo jest młody nie tłumaczy jego niedojrzałego emocjonalnie zachowania małego dziecka, nie zdającego sobie sprawy z konsekwencji własnych czynów.
Leo nawet nie wie czym dla niego jest związek z Andreą, twierdzi, że ja bardzo lubi bo jest mądra i zabawna. Po czasie jednak bohater sam przyznaje się swojemu terapeucie, że nie wie, czy chciał aby ten związek powstał, winiąc Andree, iż to ona wszystko zainicjowała, a on się nie sprzeciwiał. Tym daje tylko o sobie przykład, że ma mentalność przedszkolaka, który zgadza się na wszystko nie przewidując dalszych konsekwencji i nie wiedząc samemu czego naprawde chce.
Bohater nie mogąc odnaleźć "swojej drogi" umawia się z obcymi mężczyznami poprzez internet. Dla niego są to raczej niezobowiązujące spotkania, nie liczy się z tym, że ktoś może szukać poważniejszego związku i może kogoś zranić. Leo szuka raczej nowego rodzaju uniesień, doświadczeń, nie patrząc na uczucia drugiej osoby, z którą będzie je przeżywał. Sebastiana potraktował jak jednorazową zabawkę, z którą spróbował czegoś nowego, nie miał nawet tyle godności aby odpowiedzieć na jego telefony i wiadomości. Podczas ostatniej rozmowy z Sebą w aucie, Leo spuszcza pokornie główke i nie potrafi wykrzesać z siebie nawet słowa "przepraszam" podczas gdy Sebastian w sposób idealny go podsumowuje.
Jeśli chodzi o Caro, to mimo, że Leo na pewno pomógł jej w jakiś sposób, przyczynił się także do cierpienia dziewczyny, zwodząc ją i dając jej do zrozumienia, że chciałby z nią kontaktu cielesnego. Lekkomyślny i niepojętny Leo nie zdawał sobie sprawy, że zapraszając dziewczynę do siebie, okazując jej czułości, zainteresowanie, tańcząc z nią i całując przekaże jej jednoznaczny sygnał, który ona źle zrozumie.
Rozumiem, że Leo próbował odkryć swą prawdziwą seksualność, ale nie znaczyło to, że musiał czynić to kosztem innych.
Głupi, nieodpowiedzialny i irytujący dzieciak to chyba najlepsze podsumowanie głównego bohatera....

...no ale kiedyś dorośnie -albo nie. :)

no tak, w pełni się zgadzam, takie zachowania to mógł mieć w wieku 15 , 20 czy nawet 24 lat - ale nie przy 30, smutne ale prawdziwe :)