Nastawienie do tego filmu można zmienić. Uparłam się, że odkryję, co takiego tkwi w tym filmie, że wzbudza zachwyt. Za trzecim razem, oglądanie zawsze na raty, po kawałku, zaskoczyłam i oswoiłam ten film. Teraz postrzegam go jako bardzo piękny i momentami mistrzowski. Obejrzyj sobie w słuchawkach na przykład ten fragment, kiedy Briony zbiega po schodach na początku filmu i dudnienie jej kroków tworzy podkład muzyczny rozpoczęty stukaniem na maszynie. Do tego gdzieś w przelocie łopot prześcieradła ścielonego przez służącą. Scena jak przelot anioła, niesamowicie piękna, poetycka. Pomogło mi też przeczytanie książki.

Moja bajka to też nie jest ale wytrwałem, za jednym podejściem, do końca więc 4/10 muszę dać.