Jak zapewne się domyślasz, Briony podkochiwała się w Robbie'm, ale jego obraz, który hodowała w fantazjach runął tego feralnego letniego dnia... scena przy fontannie, gdzie wyobraźnia dziewczyny podpowiada jej, że Robbie interesuje się jej starszą siostrą, a do tego zmusza ją do zrzucenia ubrania. Potem dochodzi pikantny liścik, scena seksu w biblioteczce, a na końcu gwałt i resztę już znasz.

Z jednej strony nadal obstaję przy swoim: widziała, że Cecylia się rozbiera i wskakuje potem do wody - dlaczego gdyby chciał patrzeć na nią rozebraną kazałby wskakiwać jej do wody? dlaczego odwracałby wzrok (co widzi Briony), kiedy tamta z powrotem się ubierała? Ale z drugiej strony...może i masz rację, może wyobraziła sobie że specjalnie wrzucił ten kawałek wazy do fontanny, żeby Cecylię sprowokować albo nie chciał oddać jej fragmentu wazy, dopóki tamta się nie rozbierze... Choć chyba przyznasz, że to wszystko naciągane trochę jest.

Tak, to jest naciągane - i nic dziwnego, bo mamy podkreślone, że Briony miała bardzo bujną wyobraźnię. Jest mała, nie rozumie tych spraw, i nagle widzi swoją siostrę rozbierającą się przez facetem, w którym się buja. W takich chwilach wrażliwa mała dziewczynka nie zauważa tego, że to jakaś waza się stłukła, że Robbie odwraca wzrok, gdy Cecylia się ubiera, i nie zastanawia się, czemu wskakuje do fontanny, tylko jest kompletnie zdruzgotana, a jeśli ma bujną wyobraźnię, to do całego zajścia dorabia sobie uroczą, mroczną historię. O matko, ale byłam na nią zła za to. ;)

Myślę, ze znaczący jest gest Robbiego w momencie gdy Cecylia prawie stanęła na szkło, a Briony opacznie go zinterpretowała jako rozkaz.

Wydaje mi się że tu nie chodzi o samą scenę przy fontannie, która jest dosyć niejasna i nie można z niej wysnuć jednoznacznych wniosków, ale o całokształt, o to jak 12 letnia dziewczynka połączyła ze sobą różne fakty, za pomocą swojej bujnej wyobraźni. Wydaje mi się, że gdyby nie list i jeszcze ta scena w bibliotece, to po jakimś czasie Brionny mogłaby szybko zapomnieć o tym co zobaczyła. Poszczególne wydarzenia i fakty ułożyły się jednak w jej głowie w jakiś wzór, spójną całość której postanowiła się trzymać. Poza tym mówisz, że tej sceny nie dało się odczytać w inny sposób niż faktyczny, z czym się nie zgadzam, bo gdy oglądałem film po raz pierwszy, to z początku nie miałem pojęcia o co chodziło w całym tym zajściu przy fontannie. Dziewczyna rozbiera się na oczach syna służącej a po chwili widziana jest jak wychodzi mokra z fontanny. Dla mnie nie było to ani jasne ani jednoznaczne i gdyby nie późniejsze wyjaśnienie to w życiu nie domyśliłbym się że chodziło o jakąś wazę. Tymczasem jasne było dla mnie co innego: między dwójką tych ludzi dało się niewątpliwie wyczuć jakąś namiętność i chemię. I myślę że Brionny też to dostrzegła.

Popieram @ycon! W całej rozciągłości. Wszystkie te wydarzenia jak elementy układanki ułożyły się w głowie Briony. Zazdrosna a jednocześnie martwiąca się o siostrę oskarżyła Robbiego. Dla niej to było w tym momencie jedyne logiczne wytłumaczenie. Ah, ta bujna dziecięca wyobraźnia.
Ja byłam na nią zła ale jednocześnie było mi jej żal.

Wydaje mi się, że w tej scenie mała Briony nie widziała jeszcze nic złego. Przecież potem jak spotyka Robbiego, który prosi ją o przekazanie listu nie okazuje wobec niego żadnej niechęci. W tamtym momencie ona sama nie wiedziała, co widziała. (Oglądając tę scenę też nie wiedziałam, ale nie widziałam tam też podtekstu.) Dopiero jak przeczytała list, porozmawiała z Lolą utwierdziła się w przekonaniu, że Robbie nie jest tym za kogo go miała. Dodać jeszcze to, że była sama w nim zakochana, był jej "crush" - to było dla niej ogromne rozczarowanie. I na koniec scena w bibliotece. Uważam, że wydarzenia przy fontannie dopiero po tym wszystkim zostaly zabarwione przez Briony negatywnie. Jej bujna wyobraźnia, swego rodzaju rozgoryczenie i niefortunne wydarzenia, których znaczenia nie pojmowała złożyły się na tę tragiczną opowieść.

Choć moja ogólna ocena dla filmu się nie zmieni, bo zawiodłam się okrutnie, to dzięki wszystkim za ciekawe i mądre posty, które pozwoliły mi inaczej na tę scenę spojrzeć - macie wuchtę racji ;)

Ja nie oglądałam co prawda filmu, ale w książce jest wytłumaczone co "widziała" Briony przy fontannie. Po pierwsze, to w książce ona nie podkochiwała się w Robbym. Tamtego dnia rozpaczała nad klęską swojej sztuki, którą chciała olśnić Leona. Na skutek porażki postanowiła rzucić dramaturgię i z powrotem zająć się opowiadaniami. Kiedy o tym myślała wyglądając przez okno przypadkowo zobaczyła Robbiego i swoją siostrę. Wydali jej się z początku bardzo oficjalni. Wyobraźnia zaczęła jej podsuwać różne pomysły. Oto Robby - syn sprzątaczki oświadcza się Cecili - córce swojego chlebodawcy. Gotowy pomysł na melodramat, który mogła z łatwością napisać. To był pomysł nr 1, ale potem Cecilia się rozbiera. Dlaczego? Pomysł nr 2 Robby ją zmusił - jest czarnym charakterem tak jak książę z jej sztuki. Jednak potem Cecilia wskakuje do wody i Briony przestaje cokolwiek rozumieć. Wyobraża więc sobie, że teraz Robby ją uratuje i będzie bohaterem - pomysł nr 3, ale Cecilia wychodzi z wody, ubiera się i oboje się rozchodzą, a Briony stoi skołowana, bo ta historia nie wpasowuje się do żadnego ze znanych jej schematów opowiadań gdzie są tylko źli i dobrzy ludzie, a ich intencje przynajmniej dla obserwatora są oczywiste. Tamtego dnia Briony "odkrywa" więc nową formę opowiadań - prozę psychologiczną, w której nie ma postaci całkowicie dobrych i złych, a ich postępowanie często nie jest rozumiane przez innych bohaterów i wszystkie zdarzenia można rozpatrywać z wielu perspektyw. Briony postanawia więc napisać opowiadanie o scenie przed fontanną w trzech różnych wersjach - jej, Cecili i Robbiego, ale odkłada to na później. Niestety potem był ten list i cała reszta. Briony na swój dziecięcy sposób zaczęła więc interpretować wszystko według narzucającego się jej schematu - Robby jako maniak seksualny, który najpierw groził jej siostrze przy fontannie zmuszając ją aby się przed nim obnażyła, potem wysyłał jej obsceniczne wiadomości, a na koniec zaatakował najpierw Cee w bibliotece, a później Lolę.

W książce również pojawia się motyw zauroczenia Briony - wskakuje do rzeki, chce żeby ją uratował i wyznaje mu miłość. Zatem zdanie "W książce ona nie podkochwiała się w Robbym" jest nietrafione...

Niekoniecznie. Tę scenę ze wskakiwaniem do rzeki znamy ze wspomnień Robbiego - nie Briony. Rzecz działa się trzy lata przed głównym wydarzeniem, Briony była dziesięcioletnią dziewczynką. Szli razem z Robbym nad rzekę, a ona opowiadała mu o dopiero co przeczytanej książce o miłości, którą była zafascynowana. Wiemy, że Briony miała zwyczaj używania w życiu codziennym słów, lub nawet całych zdań, które zrobiły na niej duże wrażenie w książkach. Dzięki temu wydawała się sobie mądrzejsza i dojrzalsza. Kiedy więc wskoczyła do wody i poczyniła Robbiemu to wyznanie od uznał wtedy, że po prostu odgrywa jakąś scenę z książki, wypowiada słowa, których bardzo chciała użyć. Śmieszyło go to wtedy. Na korzyść tej wersji przemawia fakt, że Briony nigdy więcej niż nie wróciła do tego tematu. Dopiero później kiedy Robby analizował wszystkie te wydarzenia przyszło mu na myśl, że może jednak Briony mówiła poważnie, że chowała w sobie uczucia do niego, że była zazdrosna o Cecilię i dlatego przeczytała list od niego adresowany do jej siostry i tak dalej w tym guście. My jednak znamy te wydarzenia z punktu widzenia Briony i wiemy, że nie takie były jej motywy. Briony zawsze nazywała Robbiego przyjacielem rodziny. Nawet w myślach nie nazywała go "ukochanym" czy kimś w tym rodzaju. Nie była zazdrosna o swoją siostrę. W jej rozumieniu chroniła ją ponieważ uważała, że grozi jej niebezpieczeństwo ze strony Robbiego.

Mylisz sie -Briony sie podkochiwała w Robbim. Jestem to w książce sugerowane w scenie nad rzeką o której wspominasz ale nie tylko. Pod koniec ksiązki kiedy Briony idzie po latach do swej siostry i spotyka tam równiez Robbiego możemy przeczytac o tym wprost. Tak Briony opisała Robbiego "...Nowe było to twarde spojrzenie. Oczy miał mniejsze i węższe,w ich kącikach pojawiły sie wyraźne kurze łapki.Jego twarz była bardziej pociagła, niz zapamietała...Miał mały szcotkowaty wąsik w wojskowym stylu. Był zaskakujaco przystojny i nagle wróciło do niej wspomnienie uczucia, które do niego żywiła , mając dziesięc albo jedenaście lat, autentycznego zadurzenia".

Pod koniec powiadasz.... :) Całkiem możliwe. Niestety z powodu natłoku zajęć musiałam przerwać czytane książki pod sam koniec. Moim zamiarem było jedynie bliższe opisanie sceny przy fontannie. Jakby nie było, zauroczenie Briony Robbym nie mało wpływu na ocenę tamtego wydarzenia. Muszę doczytać tę książkę do końca... Chociaż nie przypadła mi do gustu :/

Ja jestem akurat świezo po lekturze:) Filmu jeszcze nie ogladalam ale mam zamiar. MI sie ksiazka podobała ale dopiero od połowy;) wczesniej ja dwa razy przerywałam bo ciezko sie czytało i akcja nie "porywała":) Oby film był równie dobry co ksiażka jako całokształt.

Też jestem świeżo po lekturze i dalej było coś jeszcze powiedziane - Briony sama mówi w książce, że mając 10 lat powiedziała mu, że go kocha, ale szybko o tym zapomniała. Mówi, że "miłość" trwała kilka dni, a potem jakoś przeszło. Nie wydaje mi się żeby Briony cokolwiek robiła z miłości do Robbiego.

Nie czytałem książki, ale scena przy fontannie z filmu, bardzie mi się podoba.

Czego tu nie rozumieć... Jasne, ze taka scena dla dziecka był nie tyle dziwna co przerażająca i nie dopuszczało do siebie innego scenariusza niż własny. Zresztą na jej późniejsze zeznania większy wpływ miała scena w bibliotece i list.

Nie oglądałam jeszcze filmu, ale w książce wyglądało to tak, że po scenie przy fontannie Briony miała mieszane uczucia, co do Robbiego, a jego list do Cee i scena w bibliotece utwierdziły ją w przekonaniu,że Robbie jest zwyrodnialcem. Nie miała hamulców,żeby zrobić z niego gwałciciela,bo myślała,że zrobił krzywdę siostrze. Książka fenomenalna, dziś obejrzę film ;)

na początku pokazali to w sposób jaki Briony widziała tę sytuację, więc odczytałam to po swojemu, nie wiedziąc co działo się naprawdę. myślałam, ze on ją zmusza do wejścia do wody, że jest to forma upokorzenia i znęcania się. Podczas "kłótni" machnął ręką, jakby jej groził. Dla mnie była to forma znęcania się.

gdy Briony rozmawia z Lolą mówi o Robbim " sama mówiłaś, że to zboczeniec". Możliwe że Lola wcześniej wyraziła się w ten sposób o Robbim (po scenie w której przygotowują się do sztuki jest dosyć uszczypliwa) . Briony widzi, że jej siostra rozbiera się: mamy rok 1935. W tych czasach nikt nie epatował sobie ot tak nagością.Odbiera to jako pewną osobliwość, która ma być wstępem do przyszłych wydarzeń z pikantnym listem i nakryciem w bibliotece. Dla nas, współczesnych widzów, coś pozornie niepozornego było osobliwością dla dziewczynki w tamtych czasach.