Tyle się nasłuchałem ochów i achów na d tym dziełem,ale jak tak ma wyglądać współczesne ambitne kino,to ja wybieram B.Willisa.Obejrzałem trzy filmy Pani Antoniak i powiem jedno - na pewno ta pani nie będzie moją ulubioną reżyserką.Wszystkie jej filmy cechuje przerost formy nad treścią,są takie "na maksa ambitne" w złym tego słowa znaczeniu.Tutaj mamy nie ciekawie opowiedzianą historyjkę o trudnych relacjach na linii ojciec-syn plus moralitet o wyobcowaniu i o tym,że w gruncie rzeczy wszyscy jesteśmy uchodżcami.Nie wiem jak można zestawiać białego Europejczyka,Polaka pracującego w Berlinie do obcych kulturowo i religijnie przybyszów z krajów muzułmańskich zwanych "uchodżcami",a tak na prawdę to imigrantami socjalnymi.To już nawet Frau Merklel odchodzi od takiej linii,ale intelektualne elity dalej swoje.Żeby ta historia była jeszcze ciekawie opowiedziana to pół biedy,ale tu nuda,nuda i jeszcze raz nuda - pół żartem,pół serio Gierszał wpatrujący się w Chyrę jak szpak w kość to główna atrakcja tego filmu.Ja wiem,że wszystko co najważniejsze w tym filmie miało być niedopowiedziane między słowami,ale dla mnie to był przerost formy nad treścią.