Ze ściśle tajnego transportu wojskowego ginie beczka z niezwykle niebezpieczną bronią (zombim) w środku. Jedyny konwojent i zarazem kierowca samochodu nie zauważa zguby, gdyż słucha głośno muzyki. Beczka wpada do wody. Po pewnym czasie odnajdują ją dzieci w kanałach blisko cmentarza. W tym samym czasie w grobowcu złodziejaszkowie pozbawiają zwłoki głów z zamiarem sprzedania ich dobrze płacącym kolekcjonerom. Kiedy dzieciaki otwierają beczkę wydostaje się z niej śmiercionośy gaz. Pod jego wpływem umarli powstają z grobów, a żywi umierają i stają sie żądnymi świeżych mózgów morderczymi, żywymi trupami. Większość populacji miasta umiera, ulega szybko rozprzestrzeniającej się zarazie lub ewakuuje się z miasta (przypuszczalnie. Jedynymi mieszkańcami pozostałymi przy życiu są: dzieciak, który nie chciał bawić się wraz z podwórkowymi chuliganami na cmentarzu, jego starsza siostra, mający uchodzić za przystojnego chłopak, który przyszedł założyć w ich domu kablówkę, dwóch cmentarnych łowców głów, dziewczyna jednego z nich oraz nieco ekscentryczny doktor. Oczywiście nie wszystkim z nich było dane dożyć do końca. Grupka ludzi zostaje osaczona z jednej strony przez zastępy żywych trupów z drugiej przez wojsko, które objęło miasto kwarantanną i nie zamierza wypuścić z niego nikogo. Rozpoczyna się "dramatyczna" gra o przeżycie.

Z tajnego transportu wojskowego ginie beczka z chemikaliami, która wpada do wody. Zostaje znaleziona przez grupkę dzieciaków, która wykorzystuje ja do swoich zabaw. Wloką beczkę na cmentarz. Tymczasem, grupa złodziei pozbawiają zwłoki głów, by odsprzedać je kolekcjonerom. Kiedy dzieciaki otwierają beczułkę, wydobywają się z niej chemikalia, które ponownie ożywaja martwe ciała. Złodzieje giną, i na tych ofiarach nie mają zamiaru skończyć. Wyruszają do miasta, by zaspokoić swój głód. Wiele ludzi umiera, wielu ewakuuje się z miasta. Jest jednak pewna grupa ludzi którzy niewiedzą, co się dzieje w mieście. Jedną strone miasta otoczyły umarlaki, a drugą wojsko, które nie ma zamiaru nikogo wpuszczać, ani wypuszczać z miasta, które jest objęte kwarantanną. Zaczyna się walka o życie.

Wprawdzie wybuch atomowy pod koniec pierwszej części "Powrotu żywych trupów" przypiekł większość bohaterów filmu na dobre, lecz kilka tajemniczych pojemników wypełnionych ciałami i zielonkawym gazem uniknęło tej katastrofy. A jak wiadomo ten zielonkawy gaz powoduje zmianę żywych ludzi w zombie, a umarłych w "znowu-żywych". Należy też pamiętać, że ulubionym przysmakiem zombie jest mózg, możliwie dość świeży...

To wszystko wyjaśnia dlaczego sprawy przybierają niezbyt korzystny obrót dla lokalnej społeczności, kiedy jeden z tych tajemniczych pojemników przewożonych transportem wojskowym przez małe, prowincjonalne miasteczko zostaje otwarty przez kilku wyrostków.