ani katolicyzm ani żadne rytuały nie zrobiły tu krzywdy nikomu, mamy tu raczej różne osobowości, słabe i wrażliwe dusze szukające ukojenia na tym świecie zdarzają się w różnych środowiskach

o tym filmie należy raczej napisać : ten film pokazuje jak matka potrafi zatruć życie swoim dzieciom, zwłaszcza że niektóre jej dzieci są wrażliwe i słabe jak kruche naczynia

ciekawe w tym filmie jest to że te wrażliwe dzieci odnajdują ostatecznie w religii oazę spokoju, schronienie dla słabych - poranionych przez życie, mimo że wcześniej w jakiś sposób próbowały od niej uciec albo utrzymać dystans (chociaż może bardziej od matki niż od religii - bo wyraźnie i ściśle kojarzy im się ona z silną mamusią)

bohater - ateista który wkracza w ten kruchy świat wrażliwych dzieci, nie potrafi zapewnić swym przyjaciołom ani takiej miłości ani azylu o którym marzą, rani ich tylko i wywołuje w nich uzasadnione podejrzenie że prowadzi ukrytą grę, jest obcym który wkracza w nowe środowisko z pewną fascynacją naukowca, czyni jednak w nim więcej szkód niż pożytku

Zgadzam się, że nazywanie tego filmu antykatolickim jest wręcz śmieszne, w płytkości interpretacji.
Zgadzam się, że również, że to raczej ukazanie, jaki oręż z chorego pojmowania religii może uczynić toksyczna matka.

To raczej film o fanatycznym traktowaniu religii. W tym rozumieniu w istocie prokatolicki. Pokazuje, jakie zagrożenia czyhają na wyznawców, jeśli probują wykorzystać religię do własnych, fanatycznych celów. Matka potraktowała religię instrumentalnie, jako narzędzie do zniewolenia rodziny. Obrociło się to przeciwko niej i złamała życie dzieci (a przecież "po owocach ich poznacie").
W istocie weszła w rolę Boga. Ja widzę tu ostrzeżenie a nie atak na religię. To nie antykatolicyzm.To był totalitaryzm matki, ktory stworzyła ona przy użyciu substancji religijnej.

A co myślicie o tym ich całym rozstaniu zaraz po śmierci ojca Julii i Sebastiana?

Hej Asiu!
Hm....mnie się wydaje, że śmierć ojca, jej okoliczności, to, że wykonał znak krzyża, wrócił umrzeć do Brideshead, czyli w jakimś sensie opuścił swoją partnerkę....to wszystko spowodowało, że w Julii ożyła matka, w sensie psychologicznym.
Życie z Charlesem byłoby przecież sprzeciwieniem się woli matki...

W tym kontekście jeszcze bardziej gorzko brzmi cyniczne wyznanie męża Julii, że przyjął katolicyzm tuż przed ślubem, aby wejść do tej rodziny.

Można również pokusić się o interpretację, że to ożyła religijność, na której straży stała matka.
Ale jeśli byłaby to prawda, to czy Sebastian utopiłby swe życie w alkoholu? Czy takie owoce przyniosłoby - szczerze, z pokorą i miłością - wyznawane chrześcijaństwo?

Tomasz Raczek na swym blogu nazwał ten film najbardziej antykatolickim spośród mu znanych.
Czyżby się aż tak skrajnie mylił ?

Piszesz o fanatycznych celach matki.
Nie dopatruję się tu wyodrębnionych od religii celów fanatycznych .
Jestem przekonany , że fanatyzm religijny w pełni nią powodował , a nie jak sugerujesz -że z pozycji pozareligijnych - to ona instrumentalnie posługiwała się religią.
Bardzo karkołomną i przekombinowaną wydaje mi się taka teza .
Cały podły (choć - a jakże - ochrzczony !) świat wydaje zgniłe owoce zdrad , wojen , ateizmu , a ona samotna , sercem oddana Bogu - "ratuje" jak potrafi swą rodzinę - ze znanym skutkiem. Żałosne.