Niezwykły film o zbrodni, stracie, próbie zrozumienia i wybaczenia. Gdy 13 września 2002 roku Francois Chenu wracał do domu przez spokojny park w Reims, został zaatakowany przez trzech skinheadów, którzy w krzakach czekali “na jakiegoś Araba”. Zginął, gdy na pytanie, czy jest gejem, z dumą odpowiedział twierdząco. Wkrótce po tragedii trzej skini zostali zatrzymani i mógł zacząć się proces. Film nie pokazuje żadnych zdjęć ofiary, nie pojawiają się też w nim zbrodniarze. Skupia się na rodzinie Chenu i na adwokatach stron, jest tu też kilka wywiadów z rodziną jednego z napastników. Operując znakomicie językiem filmowym, Olivier Meyrou podjął subtelną próbę zrozumienia mechanizmów zbrodni nienawiści i wartości, dzięki którym można zdobyć się na przebaczenie. Utrzymane w powolnym, świetnie odmierzanym rytmie, pięknie kadrowane, wstrząsające cinéma vérité w wielkiej tradycji Depardonowskiej.