No nie, ja sobie obecnosc boga na ziemi wyobrazam inaczej. Wyegzekwowac prawo mozna np. w ten sposob, ze sie rozmawia, uswiadamia rozne rzeczy. Dla mnie bog to nie ten, ktory zabija, zwlaszcza, ze czasem trudno zrozumiec, kto naprawde winny. Uwaga SPOILER: dziewczynie widocznie grozilo niebezpieczenstwo, jednak zabijanie za to, ze ktos skradl jej calusa - noooo sorrry.
Dla mnie zdecydowanie jest to "poza szatanem" w dodatku to 'poza' odbywa sie dzieki metodom, ktorymi tzw szatan by nie pogardzil.

Film jest z tego co pamiętam niejednoznaczny, wręcz dwuznaczny. Tytuł moim zdaniem pełni rolę trochę prowokacyjną. Poza szatanem nie wyklucza się wokól Boga. Wskazuje na wspólny obszar gdzie toczy się walka.
Nie wiemy tak naprawdę jaką krzywdę zaznała dziewczyna, że posunięto się do zabójstwa. A może tak byłoby, właśnie, sprawiedliwie? "Nie pokój wam przyniosłem, a miecz" to Stary Testament.
Co zrobić w dramatycznych chwilach kiedy prawo nie broni, rozmowa zawodzi a uświadomienie nie ma sensu bo "fundamentalizm" triumfuje. Reżyser prowokuje do zastanowienia. Zsyła kogoś do miasteczka i ten ktoś ma zaradzić problemom mieszkańców. Więc czyni i przemoc i czyni cuda.
A czy nam to pasuje to inna sprawa.

Może być tak, jak mówisz. Ale właśnie wyczytałam, że reżyser jest agnostykiem, co rzuca trochę nowe światło.

Chociaż to, że on osobiscie nie wierzy w istnienie boga, nie znaczy, że ktoś inny, np Ty nie może go w jego filmach zobaczyć. Wierzący i niewierzący dzielą tę samą przestrzeń, inaczej ją odbierając, i każdy ma prawo do własnych przeżyć.

Zgoda, że dzielimy tą samą przestrzeń, interpretując ją według własnych doświadczeń, własnej wiedzy lub wiary, czasami dostrzegając rzeczy, które reżyser nie do końca doprecyzował lub świadomie zostawił przestrzeń na interpretacje widzów.
I bardzo dobrze.
Co do agnostycyzmu reżysera to w pierwszym swoim wpisie zaznaczyłem, że film przypominał mi momentami wątki z "Teorematu" Pasoliniego. Pasolini był komunistą, zwolennikiem Gramsciego, a jednocześnie jak nikt potrafił nadać głębię swoim filmom chrześcijańskim. Bo oprócz wspomnianego "Teorematu" nakręcił genialną "Ewangelię według Św. Mateusza". Może to jakaś prawidłowość, choć zdaję sobie sprawę, że trochę relatywizuję.

jeśli można..
to, że film jest niejednoznaczny, że jedni zobaczą wyraźniej obecność boga, a inni złego, jest moim zdaniem zamierzone. i dobre. ponieważ zbyt wiele przekazów na tym świecie stara się tłumaczyć go nam, maluczkim, na zasadzie kontrastu czeni i bieli. a świat jest pełen niezliczonych odcieni szarości.. i tych ciemnych i jasnych i neutralnych.
zło i dobro są jak awers i rewers, dopełniają się. i bez siebie nie istnieją.. to dualizm. i ten film to pokazuje. symbolicznie, w przejaskrawiony sposób.. ale pokazuje

Pełna zgoda.
Niewątpliwą zaletą tego obrazu jest jego niejednoznaczność, co ja cenię wysoko bo takie kino pozwala zagłebić się widzowi w temacie i szerzej na całość spojrzeć.