Przepleciony występami słynnego chóru Stefana Stuligrosza, Poznański Słowiki, dramat dwunastolatka, Pawła obserwującego kryzys w rodzinie. Paweł jest solistą słynnego chóru Stefana Stuligrosza. Mimo sympatii kolegów i nauczycieli, chłopiec przeżywa poważne problemy. Ich źródłem jest kryzys pożycia rodziców. Paweł odkrywa bowiem, że jego ojciec ma kochankę, co niechybnie zwiastuje rozwód rodziców i rozpad rodziny. Podczas galowego koncertu Słowików w filharmonii dwunastoletni solista jest zbyt roztrzęsiony, by się skoncentrować na występie. Przez to popełnia błąd w swojej partii. Widzi to jego ojciec, oglądający w telewizji transmisję koncertu. Wpadka syna sprawia, że rodzic zaczyna rozumieć, co robi swemu dziecku. Jak najszybciej biegnie do filharmonii, aby swą obecnością upewnić Pawła, że nie potrzebuje się dłużej zamartwiać. Chłopiec, widząc, że jego ojciec jest na sali, brawurowo wykonuje swą solówkę, zyskując entuzjastyczne przyjęcie i brawa ze strony widzów.

Paweł jest solistą chóru Poznańskich Słowików. Cieszy się sympatią przełożonych i kolegów, ale bardzo boleśnie przeżywa rozdźwięk między rodzicami, którego przyczyną jest kobieta. Na galowym koncercie w filharmonii popełnia błąd w solowej partii. Widzi to ojciec oglądający telewizyjną transmisję. Uświadamia sobie cierpienie syna i biegnie do filharmonii. Jego obecność sprawia, że Paweł brawurowo kończy partię, zyskując entuzjastyczne brawa widowni.
Melodramat muzyczny zrealizowany na podstawie słabego scenariusza. Wartość jego stanowią występy słynnego chóru Stefana Stuligrosza - Poznańskich Słowików.