Wifelike to firma produkująca żeńskie androidy. Jeden z jej agentów, William, dostaje za załugi produkt, który ma zastąpić mu zmarłą żonę, Meredith. Chwilę później do akcji wkracza organizacja terrorystyczna walcząca o prawa sztucznych żon. Gatunkowo dostajemy thriller sci-fi.

Koncept na film może nie jest bardzo oryginalny, ale przedstawienie go widzowi już może zainteresować. W pierwszych minutach filmu towarzyszymy Williamowi, który pomaga swojemu androidowi w przyzwyczajeniu się do roli Meredith czy to poprzez rozmowę, czy przez dostęp do jej cyfrowych wspomnień. Dzięki temu zabiegowi poznajemy zarówno bohaterów jak i prawidła rządzące światem. Generalnie, aspekt technologiczny jest ciekawy np: "Świat snów", a gra aktorska nie powoduje zgrzytu zębów (przeważnie). Dość szybko okazuje się, że Meredith budzi zainteresowanie terrorystów. Sytuacja staje się niejednoznaczna i choć większość zwrotów akcji jest do przewidzenia, to z zaciekawieniem oglądałem jak do kolejnych elementów układanki będzie podchodzić android.

Odnniosłem jednak wrażenie, że nie wykorzystany został potencjał świata przedstawionego. Poznajemy zaledwie kilka innych osób i androidów. Ich wzajemne relacje w zasadzie nie istnieją. Uważam to za spory mankament, zwłąszcza że wątek społeczny gra w tym filmie istotną rolę. Domyślam się, że kwestie finansowe mogły tu zadecydować, ale fakt jest faktem. Druga sprawa, poniekąd wiążąca się z pierwszą, to spłycenie roli sztucznych żon do kucharek, kochanek i właściwie nic ponadto. Szkoda, bo tu też była szansa na coś więcej. Twisty fabularnie, niestety, mocno sygnalizowane.


Generalnie, Wifelike ogląda się nieźle. Pomimo niewykorzystania wszystkich płaszczyzn filmu oraz przewidywalnego scenariusza, prezentacja świata, znośni bohaterowie, po prostu realizacja sprawiają, że warto się skusić na tę produkcję.