Wysoka ocena na FW rozbudziła moje nadzieje na obejrzenie jakiejś nietuzinkowej produkcji, odbiegającej od dość trudnego dla współczesnych w odbiorze, polskiego kina połowy lat 60-tych. Niestety, naprawdę dobra była tylko ballada w wykonaniu Fettinga. Reszta to kolejny moralitet, wyróżniający się jedynie ciekawą scenografią. Może 50 lat temu film był nowatorski i z punktu widzenia historii kina zasługuje na wyższą ocenę, ale z perspektywy widza, wychowanego na różnych, zbawiających świat Łylisach, zdaje się raczej nieporadny, pozbawiony dynamiki i zbyt pouczający.