Sympatyczny film, ale o słabym scenariuszu. Przede wszystkim, bezsensowne jest to, że Gere zabrał Julię Roberts na elegancką kolację biznesową, żeby siedziała obok niego i ładnie wyglądała, gdy ten będzie omawiał kwestię przejęcia firmy Morse'a. Jaki był cel tego, że on ją tam wziął? Czy to miała być jakaś "edukacja Rity", a w tym wypadku edukacja Vivien? Chciał zrobić z niej bizneswoman, czy o co tam chodziło? Bo podczas tej rozmowy biznesowej ona nic nie zrobiła, tylko siedziała i ładnie wyglądała. A on nie przedstawił jej Morse'owi jako swojej żony ani innej krewnej, podczas tej rozmowy biznesowej.

I dlaczego później chciał, żeby mu towarzyszyła również podczas jego rozmowy na meczu polo? Też nie było w tym żadnego widocznego celu, bo ona mu wtedy w niczym nie pomogła. Ot, zabrał ją ze sobą bez celu, a chciał jej zapłacić za samo towarzyszenie. Czy on był jakiś niespełna rozumu?

No chyba że on cały czas liczył na to, że ona się w nim zakocha, bo on od początku był w niej zakochany. Że te wspólne chwile ich jakoś zbliżą. Tylko że nadal tego nie wiemy, film tego nie wyjaśnia.

Gere raczej nie gra tu postaci, z którą którykolwiek widz chciałby i potrafiłby się utożsamić. Ot, koleś który robi rzeczy, które nie mają sensu. I koleś, który przez cały czas nie zauważył tego, jakim dupkiem jest jego najbliższy współpracownik.

Roberts gra tu naprawdę sympatyczną i uroczą postać, ale scenariusz tego filmu jest jakiś taki bez sensu. Zwłaszcza postępowanie głównego męskiego bohatera.

Aktorstwo dobre, postacie sympatyczne, tylko scenariusz bez sensu.