Czy to stare Rumble Fish, Ptasiek, Dzikość serca, czy nowsze Adaptacja, Pan życia i śmierci, a nawet Zapowiedź - tam gdzie Cage gra zwykłego faceta pokazuje, że zna swój fach. To bardzo charakterystyczny aktor, ale w takich produkcjach potrafi to przełamać i widz nie patrzy już na gwiazdę, ale na postać którą stworzył.

Podobnie w tym smutnym filmie szybko dajemy się wplątać w sieć współzależnych od siebie problemów bohatera. Nick sprawił się ponadprzeciętnie, reszta aktorów udanie mu sekunduje, w tym Michael Caine solidny jak zawsze. To też ciekawe, że od lat gra bardzo podobne postaci, jego image się nie zmienia, a jednak wcale się nie nudzi. To pewnie talent i charyzma.

Co do fabuły, to jest ona niezła, bez szału czy wielkiej oryginalności, ale widz nie zostaje porzucony samemu sobie. Jak na dramat dzieje się sporo, czasem z pewną lekkości i skromnym uśmieszkiem z losu. Finał jest soczysty, określony i podnosi wartość całej produkcji. Do przemyślenia..

Co dla mnie warte odnotowania to strona wizualna. Przyjemne ciemnoniebieskie i szare filtry dają ciekawy efekt i tworzą przyjemny, ponury klimat. Parę ujęć, jak te z tarczą strzelniczą i lodem godne najlepszych filmów.

To ciekawa rzecz, nie wybitna, ale ogląda się ją przyjemnie. Gore Verbinski w swojej stałej formie, czyli tyłka nie urywa, ale nie ma większych powodów do narzekań
6+/10