Nie znam książki (jak się dowiaduję z lektury forum, znacznie lepszej), dlatego film obejrzałem bez balastu literackiego, który wprawdzie niekiedy pomaga, ale na ogół powoduje w czasie seansu męki czytelnika oczekującego, że przekład słów na obrazy będzie dokonany dokładnie z jego oczekiwaniami. Rzadko kiedy jest!
Każdy widz spragniony różnorodności na ekranie jest z pewnością nieco rozczarowany nikłą ilością i dyletanckim wyborem dokonywanym przez dystrybutorów w odniesieniu do kinematografii rosyjskiej. Trudno zrozumieć tę konsekwentnie prowadzoną politykę repertuarową, zwłaszcza gdy weźmiemy pod uwagę bogatą ofertę, którą przedstawiają Rosjanie. Docierają do nas filmy przeważnie średnie, o nucie wyraźnie rozrywkowej, a przecież realizują oni filmy należące do wszystkich możliwych odmian fabularnych, włączając hard i soft SF oraz fantasy. Niewątpliwie niedościgłym wzorcem jakości jest dyptyk "Straż nocna" i "Straż dzienna", gdzie spotkał się świeży pomysł scenariuszowy, kunszt reżysera i wyborna obsada.
W przypadku "Projektu" widzowi trudno dostrzec choćby cząstkę dowolnie wybranej spośród wyżej wymienionych składników cechy dobrego filmu. Przede wszystkim pomysł scenariuszowy wydaje się odrobinę wtórny, choć nie najgorzej prowadzona opowieść pozwala widzowi o tym zapomnieć, co, niestety, znacznie częściej jest chyba bardziej dziełem przypadku, nie zaś zamierzeniem artystycznym. Czytelnicy są oczywiście bardziej kompetentni, aby dostrzec i w miarę potrzeby skorygować ów zarzut wtórności. Aktorstwo trzeba określić mianem poprawnego, chociaż kilka ról drugoplanowych jest przedniej jakości. O zastosowanych efektach specjalnych, bez których nie może się obejść żaden film SF i fantasy, mogę jedynie powiedzieć, że... cóż, często zdarzało mi się widywać lepsze.
Mimo mankamentów film ogląda się w miarę przyjemnie, zwłaszcza gdy widz nie sądzi, że będzie miał do czynienia z arcydziełem. Są miejsca nie zasługujące nawet "4", są jednak i takie, które windują ocenę znacznie powyżej "6". W pierwszym przypadku obwiniam reżysera, w drugim zaś sądzę, że jest to zasługa książki.
O majestatycznym obrazie Kremla, pokazywanym w jakże odmiennych od naszego światach równoległych, też mogą się raczej wypowiadać czytelnicy. Wydaje mi się, że są tam niezbyt starannie zamaskowane mocno szydercze odniesienia do współczesnej Rosji.
P.S. Od dłuższego czasu dręczy mnie dylemat. Mianowicie, w jaki sposób Rosjanie potrafili osadzić tak nierealistyczną fabułę, jak obie części "Straży", w tak nieprzystających realiach, jak współczesna Moskwa, bez jakiegokolwiek dysonansu? Podobnie jest z "Projektem", możemy zżymać się na przeróżne uchybienia realizacyjne, ale chyba nikt w czasie projekcji nie pomyślał "takie rzeczy w Moskwie? Przecież to totalna bzdura!" No właśnie, dlaczego?!