Niezwykły film z klimatem psychozy i aktorką, która jeszcze nie wygląda jak sex bomba, nie roztacza czaru i nie jest uwodzicielska, ubrana w skromna sukienkę, bez makijażu...przygotowana do dramatycznej roli i jakże genialnej w jej karierze.
Strój skromny, skromny makijaż, skromne zachowanie, wyobcowane, mimika twarzy nieruchowa, bez emocji, oszczędna, spojrzenie nieobecne lub piorunujące, minimalizm w dialogach, teksty zaskakują naturalnością, wypowiadaną jak u dziecka, dziwne zachowanie, które początkowo nie wzbudza niczyjej uwagi.
Sugestywna gra Monroe poraża, zagranie dziewczyny z zaburzeniami psychicznymi, która w trakcie pilnowania dziecka, zaczyna mieć urojenia, dziwne rzeczy dzieją się i ten film należy do Marilyn Monroe.
Ten film jest też debiutem Anne Bancroft, która rolą piosenkarki bardzo zaznaczyła swoje istnienie i zmierzyła się z Monroe w bardzo ważnej scenie filmu i był to "pojedynek w samo południe" .Warto zobaczyć dla majstersztyk roli Monroe (szkoda, że film nie dał szans na dramatyczne role tej wielkiej aktorce) i świetnego debiutu Bancroft.
Świetne zdjęcia, muzyka , warto wspomnieć o dwóch męskich rolach Richard Widmark i Elisha Cook Jr.