hehe nie sądzę, żeby kręcili kontynuacje, ale licho wie - wszystko jest możliwe;P

co do tego, że on przez nią zginął to widzisz to tak trochę wygląda - w tym sensie, że można to tak odbierać, ale rzecz w tym, że w tej wersji wydarzeń to tak wygląda, natomiast w takiej wersji jaka by była, gdyby ona nie starała się ingerować (i ratować go), to on by zginął zdala od niej i ona dowiedziałaby się o wypadku dopiero od policjanta, który by do niej przyjechał. Chodzi w tym zakończeniu po prostu o to, że cokolwiek by starała się zrobić to i tak nie zapobiegnie jego śmierci - jej ingerencja coś zmieni, ale tylko rzeczy mało ważne (nie mające wpływu na ogólny przebieg wydarzeń) - nie może zmienić na tyle dużo by go uratować. Zauważ, że nawet kiedy ona już dużo wie o zdarzeniach jakie mają nastąpić to i tak kolejno robi te rzeczy, które mają się wydarzyć - typu mnie kartkę wyrwaną z książki telefonicznej, dostaje te tabletki, które potem mają u niej być, wyrzuca je do umywalki, tak, że rozsypują się w dokładnie taki sposób jak je potem widzi (mimo, że wyrzucając je nie ma takiego zamiaru) itd. Mimo to jednak zakończenie, czy przesłanie ogólnie ma być o tyle pozytywne (także w nawiązaniu do rozmowy z księdzem), że choć nie zmienia tragicznego zakończenia, to jednak zmienia jego 'otoczkę', ratuje wizerunek męża - choćby we własnych oczach, nie dopuszcza do jego zdrady itd. Ogólnie nie udaje jej się uratować męża, ale ratuje miłość jaka ich łączyła, ich związek, ich rodzinę. Moim zdaniem jest to dosyć zgrabnie przedstawione. Wiesz, gdyby ten mąż nie zginął to jej 'przeczucie' (nazwijmy to wejrzeniem w przyszłość) byłoby niezgodne z prawdą - z tą przyszłością, a to przeczy istocie takiego zjawiska.