Też tak sobie pomyślałem - dwa filmy był cud, miód i maliny, a teraz musi się wszystko zepsuć - jakie to sztampowe! I to jeszcze w taki sposób, że Celine niejako prowokuje tę kłótnię i tak naprawdę jest wiele hałasu o nic. Ale potem się tak zastanowiłem i przefiltrowałem to przez własne doświadczenia. I aż się zdziwiłem, jak bardzo mocno odzwierciedla to prawdziwe życie. Jedno złe spojrzenie, jedno złe słowo i już zaczyna się kłótnia. I wtedy wychodzą te wszystkie inne rzeczy, które człowiek przemilczał wcześniej, które magazynował, żeby potem móc wybuchnąć. Znam to dobrze choćby z kłótni własnych rodziców i bez wchodzenia w szczegóły mogę powiedzieć, jak bardzo życiowe to jest. Z uśmieszkiem oglądałem jak Celine kłóci się z Jessem, jak bardzo dramatyzuje, jak prowokuje te sprzeczki, jak nagle okazuje się, że ten związek jest beznadziejny i bezsensowny, gdy tak naprawdę nie jest. Jest to może także sposób na to, by nie tylko powiedzieć partnerowi, co komuś lezy na sercu, by móc naprawić to czy tamto, by budować na tym dalej swoje relacje i zacieśniać związek. Może to też reakcja na potrzebę czucia tego, że ten związek nadal żyje, że po deszczu wyjdzie jednak słońce. Sama Celine mówi, że widzi wiele pozytywnych rzeczy w kłótniach i sprzeczkach. Takie jest życie.