Wykonany techniką animacji rotoskopowej obraz na początku zaskakuje czymś świeżym, potem trochę irytuje, finalnie zachwyca.

Historia opowiada o uzależnieniu od narkotyków. Konkretnie chodzi o Substancję D, którą produkuje się na bazie niebieskich kwiatków. Nie, nic nie ćpałem, serio tak jest. Policja wpada na trop handlarzy narkotyków, ale ma związane ręce. Żeby przeniknąć w głąb narkotykowej organizacji, musi poświęcić swojego człowieka. W ten sposób jeden z policjantów zostaje - bez swojej wiedzy - wplątany w zawiłą intrygę.

Ten film to jeden wielki narkotyczny trip. Przez większą część filmu trudno rozgryźć, jaką rolę pełni tu główny bohater, Bob Arctor (Keanu Reeves). Jest tajnym agentem, a może wielkim kłamcą? Dlaczego zażywa dragi, skoro pełni ważną funkcję i tropi przestępców? Kim naprawdę jest James Barris? Zwykłym ćpunem, który robi sobie jaja z glin, czy ich rzeczywistym informatorem? Zakończenie daje wiele zaskakujących odpowiedzi. Dla tak skomplikowanej historii warto sięgnąć po ten film.

Największymi walorami tego obrazu jest niedorzeczny humor, czyli taki, którego spodziewamy się od naćpanych kolesi. Żarty utrzymane są w dobrym smaku, bez niepotrzebnych wulgaryzmów. Najlepsze sceny to ta z rowerem i liczbą jego biegów oraz zepsutym samochodem i paranoją, że ktoś dyba na ich życie. Polecam!