Wai-Tung żyje sobie szczęśliwie w Nowym Jorku. Ma dobrą pracę, nie brakuje mu pieniędzy, a u boku ma kochającego partnera. Niestety, ma też rodziców, którzy o jego orientacji seksualnej nie mają pojęcia i wciąż zadają kłopotliwe pytania o ślub i dzieci. Wai-Tung postanawia w końcu ożenić się 'dla picu', żeby tylko uszczęśliwić rodziców. Niestety z pozoru prosty plan szybko zaczyna się komplikować, a uczucia zaczynają coraz silniej walczyć z synowskimi (i rodzicielskimi) obowiązkami... na szali leży także sam honor rodziny Gao.

Drugi film w dorobku Anga Lee to z pozoru dość prosta, wręcz sztampowa komedia. Jednak Lee już tutaj wykazał się wyczuciem i zmysłem obserwacyjnym, które w przyszłości zaowocują takimi filmami jak "Yin shi nan nu" i "The Ice Storm". Lee wykorzystuje schemat komedii romantycznej, by przybliżyć widzowi skomplikowane relacje rodzinne istniejące w społeczeństwach klanowych, gdzie jednostka jest postrzegana jako część większej całości - rodziny. Obserwujemy zatem miłość rodzicielską, która jednak nie wyklucza manipulowania swoimi dziećmi. Przyglądamy się, jak szacunek wobec rodziców rodzi kolejne kłamstwa. Co chwilę prawda zostaje odkryta, by zaraz zostać pogrzebana pod maską sekretów i niedomówień, w imię wyższego dobra.
Widać jednak, że "Hsi yen" jest wczesnym filmem Lee. Pozostaje on dość nierówny. Ang Lee momentami nagina konwencję, manipuluje schematami, wykraczając zdecydowanie poza ograniczenia gatunkowe. Cała sekwencja uczty weselnej zbudowana na krótkich migawkach i nielicznych dialogach zawiera w sobie całe tony informacji i emocji. Czasami jednak Lee zostaje przytłoczony przez konwencję, bohaterowie zachowują się niewiarygodnie, choć całkowicie zgodnie z zasadami komedii. Mimo to "Hsi yen" to film warty obejrzenia i całkiem interesujący (choć dla Europejczyka być może z nieco innych powodów niż dla Chińczyka).