I Stephen Fry, nie można zapomnieć. I Emma Thompson, Tony Slattery.. większość obsady to starzy kumple ze studiów, miło zobaczyć ich razem po dziesięciu latach od powstania pierwszej wspólnej produkcji.
Sytuacja dosyć zbieżna z fabułą.. na szczęście tylko częściowo :)

Tak a przy tym naprawdę swietna jest aranżacja = przy takich skromnych środkach taka świetna komedia :D

Dzięki "skromnym środkom" uwaga widza skupia się głównie na aktorach, co przy tak dobrej obsadzie jest wręcz gwarancją sukcesu.
Nie potrzebne im żadne Hollywoodzkie fajerwerki, czy inne efektowne bzdury. I to jest najlepsze, no.

No właśnie, i bardzo mi przykro, że ciężko znaleźć więcej takich filmów, gdzie akcja skupia się na bohaterach, dialogach itp bo zazwyczaj jeśli już próbują stworzyć taki film, to zazwyczaj jest denny, albo "zbyt mądry" - (jeśli Ci się nie podoba tzn że go nie rozumiesz:)) jeśli wiesz o co mi chodzi :D

Pewnie, że wiem :) W rezultacie filmy albo sprawiają wrażenie mocno naciąganych, albo nakręconych wyłącznie dla zrobienia wrażenia na widzu. Komercja niszczy przemysł filmowy od środka, i narzekaniem raczej tego nie zmienimy.

Kino brytyjskie ma swój specyficzny klimat (i chómorr!), naprawdę miło czasem odetchnąć od wciskanych nam standardów. Nie wszystkim to oczywiście odpowiada, no ale "nie ma róży bez kolców, jak powiedział człowiek któremu umarła teściowa, gdy przyszli do niego po zapłatę za pogrzeb".