W filmie dużo jumpscarów w stylu japońskim, gdy któraś z postaci nagle zaczyna krzyczeć nienaturalnie szeroko rozwierając otwór gębowy, przy czym twarz nabiera mu niezbyt zdrowego kolorytu. Momentami nie wiadomo czy coś się naprawdę wydarzyło czy to się wszystko głównemu bohaterowi śniło. Historia może i byłaby ok, ale zakończenie jakoś tak nijak ma się do reszty filmu. Mam wrażenie że to taka sztampa w stylu szwedzkim. Bohater (ksiądz) wygłasza kazanie że za całe zło świata odpowiada religia i kościół, które zostały stworzone po to by wmawiać ludziom że istnieje piekło i żeby elity mogły kontrolować masy i zapewnić sobie specjalne przywileje. No i że piekła nie ma ale kościół je stworzył poprzez tortury, krucjaty, rozlew krwi itp. Tym wzbudza złość słuchających parafian którzy chcą go wyrzucić z kościoła. On zas wychodzi z kościoła szczęśliwy w stronę światła, wraz ze swoją partnerką i swoim synem (z innego zwązku), który go wcześniej olewał a teraz jakby patrzy na niego z podziwem i miłością. Taki happy end.