Jako osoba lubiąca horrory, także te kampowe i nietraktujące się na poważnie (jak filmy Jacksona, Martwe zło czy Dom w głębi lasu) wiele obiecywałem sobie po tym filmie, patrząc na opinie na RT i portalach filmowych. Niestety, ten film kompletnie nie zaskoczył. Przypomina mi popularny w Necie komiks, jak jedna osoba zgrywa przygłupa i nazwana przygłupem śmieje się "haha ale ich wkręciłem".
Po pierwsze, postaci i aktorstwo to dno dna. Ja rozumiem, że złe aktorstwo i kicz to część konwencji, ale na Boga, film powinien mieć chociaż postaci, które da się lubić albo wzbudzające jakiekolwiek emocje. Tutaj tego nie ma, jedyna postać w jakikolwiek sposób rozwinięta to bohater tytułowy. Mamy turboirytującą dziewczynkę (w moim rankingu TOP3 najbardziej odpychających postaci w kinie), która jest odpychająca nie tylko przez swój charakter (taki chyba był zamiar), ale konstrukcję. Cała jej osobowość i historia może zostać sprowadzona do "Jestem najlepsza, a inni to podludzie" - przez cały film nie mówi nic innego (na czym opiera się lwia część nieśmiesznych gagów), nic nie robi, nie ma choćby delikatnej sugestii, że komukolwiek to przeszkadza (wątek z memłą-bratem litościwie przemilczę). Połowa scen w filmie (np. żenujące sceny ze znęcaniem się nad bratem, żenujące sceny z policją, żenująca scena zmuszania PG do przeprosin czy jeszcze bardziej żenująca scena z modlitwą) służy tylko pokazaniu, jaką edgelady jest. Wisienką na torcie jest zamiana zwyczajnego chłopaka w wielki mózg. Oczywiście powinniśmy traktować to z przymrużeniem oka, ale tak w zasadzie co w tym śmiesznego? Kim był ten chłopak? Dlaczego wielki mózg?
Oprócz tego mamy rodziców (archetyp dysfunkcyjnych starych, w którym lubuje się teraz Hollywood), którzy nie mają w zasadzie nic do zagrania. W trakcie ostatnich scen ma się kompletnie gdzieś, czy się pogodzą, czy przeżyją, co z nimi zrobi PG, ba, myślę, że większość widzów miała nadzieję na efektowny zgon tej psychodziewczynki. Ach, zapomniałem jeszcze o głównej "dobrej" antagonistce - jest to postać pojawiająca się w 2 scenach, do tego film (choć usilnie się stara) w żaden sposób nie przekonuje, że jest gorszym albo nie lepszym złem od PG - ot jest, żeby efektownie zginąć, i w sumie tyle. Jej wątek też miałem kompletnie gdzieś.
Film nie jest też w żaden sposób błyskotliwą albo inteligentną parodią - pokazuje 1 do 1 fabułę jakichś Power Rangersów i dodaje wspomnianą krawędziowość i hektolitry krwi. Ktoś mi zarzuci, że to bezpardonowa zabawa, nie wszystok musi mieć przesłanie - święta racja, ale też wspomniane przeze mnie na początku filmy miały jakiś śmieszny/ciekawy pomysł, nabijały się z jakichś konwencji - tutaj niczego takiego nie ma, jeżeli oczywiście nie liczyć jawnej nienawiści twórców do wierzeń religijnych (bardzo nowatorski i wcale nie krawędziowy motyw w zachodniej kinematografii). Przez to wszystko film jest beznadziejnie płytki, a cała komiczna para idzie w tragiczną postać Mimi. Jedyna scena, podczas której się uśmiechnąłem, to PG objawiajacy się ojcu i dający dokładne kierunki - reszta jest milczeniem.
To może chociaż sceny akcji? Efekty praktyczne są okresowo nie najgorsze (zwłaszcza patrząc na budżet), tylko po co? Poziomem równają się mniej więcej z Power Rangersami, nie ma ich wcale tak dużo, a jak już są, to i tak ma się w dupie, kto z kim wygra.
Rozpisałem się, a w sumie nie uważam, żeby ten film był tego wart. Szanuję, że ludziom ten film może się podobać (sam lubię kampowe klimaty) i nikomu nie zarzucam złego gustu za dawanie 7/8/9/10, ale moja ocena (którą przyznaję bardzo rzadko) wynika z tego, że jej opis dobrze oddaje to, co myślę o tym filmie. Dla mnie to nieporozumienie, że film takiej jakości ma aż 92% na RT i całkiem dobre opinie tutaj oraz na IMDB. Może coś we mnie nie zaskoczyło, może jestem za stary albo zbyt nudny/marudny, ale dla mnie ten film to jedno z większych rozczarowań ostatnich lat i mam nadzieję już nigdy nie zetknąć się z podobną szmirą.